آیین کیفری اسلام: شرح فارسی تحریر الوسیله ( حدود) جلد 1 صفحه 169

عنوان دوم: «عنده ما یغنیه من الزنا»

1 - بالإسناد عن صفوان، عن إسحاق بن عمّار، قال: سألت أبا إبراهیم علیه السلام عن الرجل إذا هو زنی وعنده السریّه والأمه یطأها، تحصنه الأمه وتکون عنده؟ فقال: نعم، إنّما ذلک لأنّ عنده ما یغنیه عن الزنا. قلت: فإن کانت عنده أمه زعم أنّه لا یطأها فقال: لا یصدّق. قلت: فإن کانت عنده امرأه متعه أتحصنه؟ فقال: لا، إنّما هو علی الشیء الدائم عنده.(1)

2 - وعنه، عن أبی أیّوب الخزّاز، عن أبی بصیر، قال: قال: لا یکون محصناً حتّی (إلّا أن) یکون عنده امرأه یغلق علیها بابه.(2)

فقه الحدیث: در این روایت ها، امام علیه السلام فرموده است: عنوان احصان صدق نمی کند، مگر این که زنی داشته باشد و شرعاً مجاز به بستن درب خانه و خلوت کردن با او باشد.

در روایت اوّل، عنوان «عنده ما یغنیه من الزنا»، و در روایت دوم، «عنده امرأه یغلق علیها بابه» ذکر شده است، آیا این تعبیر، بر مطلب اضافی دلالت دارد و یا این که یک معنای عرفی دارد؛ یعنی، متمکّن از او باشد، نه این که در راه و بازار همراه همسرش باشد؟

این که شخص بگوید من در راه هستم، و همسرم در منزل است؛ پس، نزد من نیست، برخلاف فهم عرفی است. بنابراین، تعبیر «عنده» همان معنای «المتمکّن من الوطی متی شاء من الزمان» را می رساند.

عنوان سوم: معیّت

محمّد بن یعقوب، عن علیّ بن إبراهیم، عن أبیه، عن ابن أبی عمیر، عن أبی أیّوب الخزّاز، عن محمّد بن مسلم، قال: سمعت أبا عبداللّه علیه السلام یقول:

المغیب والمغیبه لیس علیهما رجم إلّاأن یکون الرجل مع المرأه، والمرأه مع الرجل.(3)

1- (1) . وسائل الشیعه، ج 18، ص 352، باب 2 از ابواب حدّ الزنا، ح 2.
2- (2) . همان، ص 353، ح 6.
3- (3) . همان، ص 355، باب 3 از ابواب حدّ الزنا، ح 1.