آیین کیفری اسلام: شرح فارسی تحریر الوسیله ( حدود) جلد 1 صفحه 403

مورد زنای احصانی پیاده کنید.

پنجم: اگر حکم تابع تعلیل است، پس شیخ و شیخه از موضوعیّت خارج شده و در هر موردی که قضای شهوت و لذت باشد، باید حکم رجم را پیاده کنید.

با توجّه به این اشکالات، چگونه ادّعا کرده اید که این آیه مربوط به قرآن و از جمله ی آیات نازل بر نبیّ اکرم صلی الله علیه و آله است؟

اگر گفته شود: به مضمون همین آیه در روایات امامیّه نیز روایت رسیده است؛ مبنی بر آن که: «وبالإسناد عن یونس، عن عبداللّه بن سنان، عن أبی عبداللّه علیه السلام قال: الرجم فی القرآن قول اللّه عزّ وجلّ: إذا زنی الشیخ والشیخه فارجموهما البتّه فإنّهما قضیا الشهوه»(1) را با توجّه به مطالب گذشته، حمل بر تقیّه می کنیم. مسأله از نظر اساسی به حدّی استحکام دارد که استحکام آن با این روایت و امثال آن از بین نمی رود.

نتیجه ی مباحث گذشته عدم طرح مسأله ی رجم در قرآن مجید است؛ فقط در مورد زنا، جلد و تازیانه مطرح است؛ لیکن در روایات متواتره از پیامبر و ائمّه علیهما السلام به طور وضوح مسأله ی رجم دیده می شود.

ثبوت رجم همراه با تازیانه یا بدون آن

اگر زانی شابّ یا شابّه محصن باشد آیا علاوه بر رجم، تازیانه نیز می خورد یا نه؟ شیخ مفید،(2) سیّد مرتضی،(3) شیخ طوسی(4) در بیشتر کتاب هایش، ابن ادریس(5) و محقّق رحمهما الله(6) به جمع بین جلد و رجم فتوا داده اند؛ یعنی در ابتدا به زناکار جوان محصن مانند زناکار پیر محصن، صد تازیانه می زنند و سپس، او را رجم می کنند. به عبارت دیگر، این گروه از فقها در حکم زنای احصانی تفصیلی نداده اند.

1- (1) . روح المعانی، ج 1، ص 350، ح 18.
2- (2) . المقنعه، ص 775.
3- (3) . الانتصار، ص 516.
4- (4) . المبسوط، ج 8، ص 2؛ التبیان، ج 7، ص 359.
5- (5) . السرائر، ج 3، ص 438 و 439.
6- (6) . شرایع الاسلام، ج 4، ص 936.