آئین کیفری اسلام جلد 3 صفحه 445

مورد زن مرتدّ فتوا به قتل نداده است؛ به خصوص اگر ارتدادش ملّی باشد. از این رو، باید علم روایت را به اهلش ارجاع داد.

احکام مرد مرتدّ ملّی

اشاره

امام راحل رحمه الله فرمود: مرتدّ ملّی را توبه می دهند؛ اگر از پذیرش آن امتناع کرد، او را می کشند. احتیاط این است که او را سه روز توبه دهند و در روز چهارم او را می کشند.

اگر مرتدّ ملّی توبه کند، او را آزاد می کنند و هیچ حکمی ندارد؛ ولی اگر حاضر به توبه نشد، قتلی که بلافاصله بر مرتدّ فطری اجرا می شد، در حقّش اقامه می گردد.

می فرمایند: سه روز او را توبه می دهند، دو احتمال دارد:

الف: در هر سه روز او را توبه می دهند؛ اگر استتابه ی در سه روز مفید واقع نشد، او را می کشند.

ب: روز اوّل از او طلب توبه می کنند و تا سه روز مهلت دارد که برگردد و مسلمان شود؛ اگر در ظرف این سه روز برگشت، آزاد می گردد؛ وگرنه در روز چهارم او را می کشند.

ظاهراً احتمال دوّم مقصود است که یک بار استتابه می شود و سه روز مهلت دارد تا رجوع کند.

مفاد روایات

روایاتی که بیانگر این احکام هستند، سه دسته می باشد که باید در دلالت آن ها دقّت کرد؛ طایفه ی اوّل، قتل را برای مطلق مرتدّ می گوید. طایفه ی دوّم، استتابه برای هر مرتدّی هست. و طایفه ی سوّم، بین مرتدّ ملّی و فطری تفصیل می دهد، در مرتدّ فطری استتابه نیست به خلاف مرتدّ ملّی. از این رو، طایفه ی سوّم شاهد جمع بین دو طایفه ی اوّل و دوّم است.

طایفه ی اوّل

محمّد بن یعقوب، عن علیّ بن إبراهیم، عن أبیه، وعن عدّه من أصحابنا، عن سهل بن زیاد جمیعاً، عن ابن محبوب، عن العلاء بن رزین، عن محمّد بن مسلم، قال: سألت أبا جعفر علیه السلام عن المرتدّ، فقال: من رغب عن الإسلام