پرتو عنایات در بیان احکام حدود، قصاص، دیات صفحه 54

در روایتی(1) معتبر از امام ششم علیه السلام وارد شده که امیرالمؤمنین علیه السلام خوش نداشتند که به چهارپایان خمر ( مست کننده ) آشاماند .

در روایت(2) دیگر خود آن بزرگوار خوش نداشتند که به بهیمه ، گاو و یا غیر آن چیزی خوراند یا آشاماند که برای مسلم حلال نیست .

در روایت(3) عقاب الاعمال شیخ صدوق قدس سره از پیغمبر صلی الله علیه و آله آمده که هر کس خمر ( مست کننده ) را به یهودی یا نصرانی یا صابی یا هر که از مردم ضالّه بیاشاماند همان وزر ( گناه ) آشامنده را دارد .

7 برخورد اجتماعی با شراب خوار و رفتار با او بعد از مرگش

در چندین روایت(4) دستور از پیغمبر بزرگوار اسلام صلی الله علیه و آله آمده که هر که خمر ( مست کننده ) را بعد از حرام شدن آن به زبان من بیاشامد لیاقت ندارد که اگر خواستگاری کرد به او زن بدهند و نه وساطت او را بپذیرند و نه سخنش را تصدیق نمایند و نه وی را بر امانتی امین بدانند و مریض شد او را عیادت نکنند ، در تشییع جنازه اش حاضر نشوند ، شهادتش پذیرفته نشود .

و از گفته امام صادق علیه السلام نقل شده(5) که هر که دختر خود را به شراب خور تزویج کند ، همانند آن است که دخترش را به سوی آتش کشانده است .

1- وسائل الشیعه : ج17 ، باب 10 اشربه محرّمه ، احادیث 4 .
2- وسائل الشیعه : ج17 ، باب 10 اشربه محرّمه ، احادیث 4 ، 5 .
3- وسائل الشیعه : ج17 ، باب 10 اشربه محرّمه ، حدیث 7 .
4- وسائل الشیعه : ج17 ، باب 11 اشربه محرمه ، احادیث 1 ، 2 ، 4 ، 5 ، 7 ، 8 ، 9 .
5- وسائل الشیعه : ج17 ، باب 11 اشربه محرّمه ، حدیث 7 .