مشروعیت اقامه حدود و تعزیرات در عصر غیبت صفحه 139

اختصاص اقامه حدود به ائمه از آنها استنباط شده است.از میان این روایات،شیخ جواهری به ویژه به روایتی از کتاب اشعثیات اشاره و در آن از نظر سند و دلالت خدشه می کند.ظاهراً ایشان افزون بر روایت اشعثیات،روایت دعائم الاسلام و روایت نوادر را مورد نظر داشته اند.به همین دلیل،وجود روایاتی را تأیید کرده،ولی این روایات در متن موجود سه کتاب،از نظر متن کاملاً منطبق و بدون تفاوت هستند.به احتمال قوی این تطابق ناشی از منشأ واحد این کتاب هاست.در هر سه کتاب این روایت با این متن روایت شده است:«لایصلح الحکم و لا الحدود و لا الجمعه الا بامام». (1)

با وجود همخوانی متن موجود در کتاب های دعائم،نوادر و اشعثیات،محدث نوری این روایات را با اندکی تفاوت نقل کرده است.در نقل مستدرک از اشعثیات به جای«لا یصلح»عبارت«لایصح»به کار رفته و در نقل از دعائم قید«عدل»به امام اضافه شده است. (2)علامه مجلسی نیز در بحارالانوار روایت را یک بار با«امام»به صورت مطلق (3)و در جایی دیگر به صورت«امام عدل»آورده است. (4)افزون بر این سه روایت،محدث نوری در خاتمه المستدرک پس از رد دیدگاه صاحب جواهر و دفاع از اشعثیات،به روایت دیگری از این کتاب اشاره می کند،که چه بسا دلالت استوارتری بر دیدگاه عدم جواز نزد ایشان داشته است:«عن علی بن أبی طالب علیه السلام قال:«ثلاثه إن أنتم فعلتموهن لم ینزل بکم بلاء:جهاد عدوکم،و إذا رفعتم إلی أئمتکم حدودکم فحکموا فیها بالعدل». (5)

این روایت در دعائم الاسلام نیز آمده است،با این تفاوت که بند سوم روایت نصیحت ائمه را دربرمی گیرد که با امام معصوم چندان همخوانی ندارد و ظهور واژه ائمه

1- (1) .اسماعیل بن موسی،الاشعثیات،ص42؛قاضی نعمان مغربی،دعائم الاسلام،ج1،ص182؛فضل الله راوندی،النوادر،ص334.
2- (2) .محدث نوری،مستدرک الوسائل،ج6،ص13.
3- (3) .«وَ قَالَ جَعْفَرٌ الصَّادِقُ عَنْ أَبِیهِ عَنْ آبَائِهِ عَنْ عَلِی علیه السلام قَالَ لَا یصْلُحُ الْحُکْمُ وَ لَا الْحَدُّ وَ لَا الْجُمُعَهُ إِلَّا بِإِمَام».(علامه مجلسی،بحار الانوار،ج76 ص101)
4- (4) .«وَ عَنْ عَلِی ع أَنَّهُ قَالَ لَا یصْلُحُ الْحُکْمُ وَ لَا الْحُدُودُ وَ لَا الْجُمُعَهُ إِلَّا بِإِمَامٍ عَدْلٍ».(همان،ج86،ص256).
5- (5) .محدث نوری،مستدرک الوسائل،ج11،ص8.