مشروعیت اقامه حدود و تعزیرات در عصر غیبت صفحه 152

نمی کند؛چون اسناد روایات را می آورد و سندها کاملاً مشخص است.در نتیجه،شبهه اختلاط حدیث صحیح و ضعیف پیش نمی آید.

نهم)ناسازگاری با اصول«اربع مائه»و همخوانی با روایات اهل سنت

صاحب جواهر مدعی است تتبع در این کتاب و دیگر اصول چهارصدگانه شیعه،روشن می سازد که روایات این کتاب مخالف این اصول و مطابق با روایات اهل سنت است. (1)این سخن بر محدث نوری گران آمده،به آن این گونه پاسخ می دهد:این قول خیلی غریب است؛چون این کتاب از نظر ترتیب و وضع بهترین اصول است و بیشتر روایات آن در کتب اربعه و کتب صدوق با اختلاف کمی در برخی از آنها،وجود دارد.تنها تعداد اندکی از روایات آن موافق عامه است که ناچار باید آنان را بر تقیه حمل کرد.این در حالی است که تعداد این دست روایات در کتب اربعه بی شمار است.در پایان هم محدث نوری قسم می خورد که اگر اسماعیل بن موسی علیه السلام به مصر مهاجرت نکرده بود،این کتاب از مشهورترین کتاب های شیعه می شد.در ادامه،نوری یادآور می شود که با وجود این،بسیاری از اصحاب با مسافرت و نامه و مکاتبه سعی در به دست آوردن روایات آن داشتند.به علاوه،انکار شدید اهل سنت،خود دلیل استواری بر عدم موافقت آن با روایات عامه است. (2)

پاسخ و نتیجه گیری

به نظر نگارنده،هیچ کدام از اشکال های مطرح شده،وارد نیست و تنها اشکالی که به چشم می خورد،امکان عدم تطابق کتاب موجود با کتاب اشعثیات مشهور است؛چون می دانیم این کتاب مدت زمان طولانی در دسترس علما نبوده،به یک باره به وسیله سیدی از هند به محدث نوری رسیده است.این امر موجب می شود این شبهه پدید آید که دلیلی بر تطابق کتاب موجود با کتاب مشهور نیست؛زیرا لازمه توثیق یک اثر آن است که همچون کتب اربعه در هر دوره ای از سوی بزرگان نقل گردد و به شاگردان،اجازه نقل آن داده شود،در حالی که اشعثیات از این ویژگی برخوردار نبوده،طرق