مشروعیت اقامه حدود و تعزیرات در عصر غیبت صفحه 202

3-ابن فهد حلی

ابن فهد حلی در کتاب فقهی خود مهذب البارع درباره ولایت فقها بر اقامه حدود می گوید:

بر عهده فقهاست که بر عموم مردم حدود را جاری سازند و این عقیده شیخ طوسی و ابی یعلی است و علاّمه نیز،به دلیلی که پیش از این یادآور شده ایم و روایت عمر بن حنظله...آن را برگزیده است،ولی ابن ادریس از آن منع کرده و گفته است که غیر امام فقط می تواند بر مملوک اقامه حد کند. (1)

4-فاضل مقداد

ایشان در التنقیح الرائع که شرح مختصر النافع است،در ذیل عبارت مصنف(و کذا قیل یقیم الفقهاء الحدود فی زمان الغیبه اذا امنوا و یجب علی الناس مساعدتهم).

می نویسد:

گوینده این قول،شیخ مفید و شیخ طوسی است...و علاّمه قول آن دو را برگزیده،در حالی که استدلال می کند بر این قول،به دو دسته دلیل[دلیل عقلی و عمومات ادله]:دسته اول اینکه،تعطیل شدن اجرای حدود به انجام حرام ها و گسترش فسادها می انجامد که بی گمان شارع به آن راضی نیست.دسته دوم،روایت عمر بن حنظله.... (2)

فاضل مقداد پس از ذکر دلیل های علامه بر این مسئله می نویسد:درباره عمومات،به آوردن دو روایت از پیامبراکرم صلّی الله علیه و آله بسنده می کنیم:

عالمان،وارثان انبیاءاند.روشن است که پیامبران چیزی به ارث نگذاشته اند که علما از آن بهره ای برند.پس ارث بری علما از پیامبران،دانش یا حکم است.اولی که روشن است و به شناساندن نیاز ندارد.پس مراد،همان دومی است که حکومت اسلامی باشد.رسول خدا صلّی الله علیه و آله در روایت دیگر:می فرماید:عالمان امت من،بسان انبیای بنی اسرائیل هستند» (3)

ایشان درباره دلیل عقلی نیز می نویسد:

به حکم عقل،مقتضی اقامه حدود در زمان غیبت نیز موجود است و از این

1- (1) .ابن فهد حلی،مهذب البارع،ج2،ص328.
2- (2) .فاضل مقداد،التنقیح الرائع فی مختصر الشرایع،ج1،ص595 و 596.
3- (3) .همان،ص597.