مشروعیت اقامه حدود و تعزیرات در عصر غیبت صفحه 300

ب)مدعی نبوت

هر کس ادعای نبوت نماید،قتلش واجب است. (1)قتل مدعی نبوت هم همچون،ساب النبی نیاز به اذن از حاکم شرع ندارد. (2)در این مسئله هم ادعای عدم خلاف شده است. (3)در این حکم فقها قید«علی ظاهر الاسلام»را بدان افزوده اند تا بدین وسیله کافر ذمی مانند یهودی و مسیحی را خارج نمایند؛بنابراین ادعای نبوت از سوی کافر ذمی موجب قتل او نخواهد بود. (4)

همچنین قابل ذکر است که در این مسئله فقها معمولا قید سامع را ذکر نکرده اند و تنها امام خمینی،این قید را در تحریر الوسیله متذکر شده است. (5)به نظر می رسد این قید مورد توجه دیگر فقها نیز بوده است و آن را به اعتماد مسئله سابق(ساب النبی)ذکر نکرده اند.البته این احتمال هم بعید نیست که علت عدم ذکر در برخی موارد،اعتقاد به لزوم تحصیل اذن از حاکم شرع باشد.

در پایان ذکر این نکته ضروری است که برخی فقها قتل مدعی نبوت را جایزنمی دانند و همچون دیگر معاصی حکم آن را تعزیر دانسته ادله جواز قتل را ناتمام می شمارند. (6)

ج)قتل در فراش

بر اساس ماده 630 ق.م.ا.:«هرگاه مردی همسر خود را در حال زنا با مرد اجنبی مشاهده کند و علم به تمکین زن داشته باشد،می تواند در همان حال آنان را به قتل برساند».این ماده اقتباسی از مسئله ای در«تحریر الوسیله»امام خمینی رحمه الله است.

مشهور فقها معتقدند:

1- (1) .محقق حلی،شرائع الاسلام،ج4،ص948؛علامه حلی،تحریر الاحکام،ج5،ص396؛شهید ثانی،مسالک الافهام،ج14،ص452؛محمدحسن نجفی،جواهر الکلام،ج41،ص440.
2- (2) .سیدابوالقاسم خویی،مبانی تکمله المنهاج،ج1،ص266.
3- (3) .محمدحسن نجفی،جواهر الکلام،ج41،ص440 و سیدابوالقاسم خویی،مبانی تکمله المنهاج،ج1،ص266.
4- (4) .شهید ثانی،مسالک الافهام،ج14،ص453.
5- (5) .امام خمینی،تحریر الوسیله،ج2،ص477.
6- (6) .یوسف صانعی،«مجازات مدعی نبوت»، www.feqh.org.