جوان و موسیقی صفحه 18

صفحه 18

حجاز از نيمه‌ي دوم قرن اول هجري، هم مركز فقه و حديث بود و هم مركز لهو و موسيقي. امرا و حكام اموي سخت از لهويات ترويج مي‌كردند و به آنها سرگرم بودند. بر عكس ائمه‌ي اهل بيت عَلَيْهمُالسَّلَام. شديداً مخالفت مي‌كردند كه در فقه و حديث منعكس است.

اگر مطلب را در سطح عامه‌ي مردم بررسي كنيم، مي‌بينيم توده‌ي مسلمان ايراني و همچنين علماي ايراني نژاد با آن همه سوابق ملي در اين كار، بيش از توده‌ي عرب و علماي عربي نژاد عكس العمل و مخالفت نشان دادند.

درباره‌ي «مالك بن انس» امام معروف اهل سنت كه نژاد عرب دارد، نوشته‌اند:

در آغاز كار مي‌خواست رشته‌ي موسيقي را تعقيب كند.

مادرش او را منع كرد و گفت:

چون چهره و قيافه‌اي زيبا نداري بهتر است رشته‌ي فقه را دنبال كني و همين كار را كرد. (32)

تورع و پرهيزگاري ايرانيان آن زمان

آنچه تأمل بر مي‌انگيزد اينست كه اولاً ايرانيان، اهل فن غنا و موسيقي بودند و در آن كار سابقه‌اي زيادي داشتند و عادتاً آنها بايد از نظر شرعي دنبال توجيه و تأويل بروند، ثانياً شيوع لهو و غنا در حجاز به وسيله‌ي ايرانيان صورت گرفت. مغنيان معروف آن عصر بيشتر ايراني بوده‌اند، در عين حال در حالت مذهبي آن روز، ايرانيان بيش از ساير ملت‌ها تورّع و پرهيزگاري نشان داده‌اند و همچنان كه اشاره شد، محل بحث حالت و محيط مذهبي است؛ اما محيطهاي غير مذهبي؛ مانند «دربار هارون و دستگاه برامكه» شكل ديگر بود.

-33

فصل سوم؛ موسيقي و غنا از ديدگاه قرآن

کتابخانه بالقرآن کتابخانه بالقرآن
نرم افزار موبایل کتابخانه

دسترسی آسان به کلیه کتاب ها با قابلیت هایی نظیر کتابخانه شخصی و برنامه ریزی مطالعه کتاب

دانلود نرم افزار کتابخانه