جوان و موسیقی صفحه 54

سخنان فقهاء اهل سنت درباره‌ي موسيقي

1 - امام حنيفه آن را حرام دانسته و آن را و شنيدنش را از گناهان شمرده و اين معني نظريه‌ي مشايخ اهل كوفه است، مانند سفيان، حماد، ابراهيم و شعبي و عكرمه.

2 - از مالك، امام مالكيه نقل شده كه او نهي كرده از غنا و از گوش دادن به آن و گفته است اگر كسي كنيزي خريداري كرد بعداً ديد او مغنيه و آوازه خوان است مي‌تواند به واسطه‌ي اين عيب آن را رد كند و اين نظريه‌ي ساير اهل مدينه نيز هست جز ابراهيم بن سعد تنها. (88)

در مفتاح السعاده ج1 ص 334 است كه گفته شده لذت بردن به آوازه‌ي غنا و نواختن وسايل موسيقي كفر است.

-89

يزيد بن الوليد ناقص گفت:

اي بني اميه! خود را نگاه داريد از آوازه‌ي غنا، زيرا آن حياء را كم مي‌كند، شهوت را مي‌افزايد، مردانگي را منهدم مي‌سازد و آن جايگزين شراب كار مي‌كند و عمل مي‌كند همان را كه مستي انجام مي‌دهد، پس اگر شما ناچار انجام مي‌دهيد پس از زن‌ها دور نگهداريد زيرا آوازه‌ي موسيقي دعوت به زنا مي‌كند.

-90

زيان‌هاي آفت بار موسيقي، يا بياني حكيمانه

و گفته شده كه آوازه‌ي غنا جاسوس دل است و دزد مردانگي عقلها و به سرعت در شهرهاي دل مي‌تازد و بر رازهاي دلها آشنا مي‌شود و مي‌خزد، به خانه‌ي خيالبافي و تحريك و پراكنده مي‌سازد آنچه را در خفتگي فرو رفته بود از هواهاي نفساني و شهوات و سخافت و جِلفگي. پس در حالي مي‌يابي يك مرد را كه بر او حاكم است نشانه‌ي وقار و سنگيني و درخشندگي عقل و بهجت ايمان و آرامش علم و سخنش حكمت است و سكوتش پند. ولي ناگاه آوازه‌ي غنا را مي‌شنود عوض شده و به عكس عقل و خيالش كم مي‌شود، مردانگي و بزرگواريش از بين مي‌رود، پس از آن نيكو مي‌شمارد آنچه را قبلاً زشت مي‌ديد و آشكار مي‌كند از درون خود آنچه را قبلاً مي‌پوشاند و بر مي‌گردد از آن سكوت و آرامش به پُر گويي و هذيان گويي و نا آرامي، گويا جني و يا جن زده شده و چه بسا با دستها به كف زدن و با پا به پاي كوبي مي‌افتد و ميگساري نيز به چنين حالي مي‌كشد و غير از اينها. (91)