- مقدمه 1
- 1 - معناي لغوي موسيقي 3
- فصل اول، مفهوم غنا و موسيقي 3
- 3 - معناي لغوي غناء 5
- 2 - مفهوم نوت = نت 5
- 4 - معناي ترجيع 6
- 5 - معناي طرب (مطرب) 7
- 6 - معناي لهو 8
- سخنان بزرگان پيرامون تعاريف واژههاي موسيقي و غنا 9
- مستثنيات موسيقي و غنا 11
- استثنائات از حرمت غناء در تاريخ 11
- خوب خواندن و غناء دوتاست 12
- صداي خوب مانعي ندارد 12
- اشاره 13
- غنا و موسيقي در مجلس عروسي زنانه 13
- فصل دوم؛ پيشينهي موسيقي و غنا 14
- شرايط سهگانه: 14
- مخترع موسيقي 15
- سابقهي موسيقي در ايران 16
- مخترع غنا 16
- پيشرفت چشمگير موسيقي بين اعراب 17
- فصل سوم؛ موسيقي و غنا از ديدگاه قرآن 18
- تورع و پرهيزگاري ايرانيان آن زمان 18
- آيه اول: 19
- آيه دوم: 20
- غنا از گناهان كبيره است 24
- فصل چهارم، آثار و عواقب غنا و موسيقي 27
- هدف رسالت پيامبر صَلَّي اللَّهُ عَلَيْهِ وَ آلِه وَ سَلَّم 27
- بررسي عواقب غنا و موسيقي 28
- اشاره 28
- الف: عواقب و آثار دنيوي 28
- سبب نفاق 29
- عامل زنا 29
- ناسپاسي از حق تعالي 30
- بدبختي جامعه 30
- 2 - عواقب و آثار اخروي موسيقي و غناء 31
- رفتن بركت 31
- ب: آثار خانوادگي 31
- 3 - خريد و فروش، تعليم و ياد دادن 33
- خريد و فروش و كسب با وسايل لهو 33
- 4 - ثواب پرهيز از غناء 34
- رواياتي ديگر 34
- زبان حال موسيقي حرام 35
- فصل پنجم؛ موسيقي از ديدگاه دانشمندان اسلامي و غير اسلامي 36
- 2 - بيرون آوردن از جديّت 37
- 4 - حذف موسيقي 37
- 3 - در مورد تلويزيون 37
- نظر مقام معظم رهبري (دامت بركاته) 38
- 5 - مريض شدن مغز 38
- 6 - در مورد سرودها 38
- 2 - موسيقي حرام كدام است 39
- 3 - موسيقي زبان بين المللي 40
- 4 - موسيقي سنتي و غير سنتي 40
- اشاره 41
- 5 - دستگاههاي مميزي 41
- غنا و موسيقي از ديدگاه شهيد مطهري (قدّس سره) 41
- 1 - از موضوعات مجمل 42
- 2 - قدرت عظيم و فوق العاده موسيقي 43
- اشاره 44
- غنا و موسيقي از ديدگاه علامه جعفري (قدّس سره) 44
- 3 - آيا در اسلام به زيبايي و جمال عنايتي شده؟ 44
- 1 - شايستگي موسيقي به خاطر لذت به هيچ منطقي تكيه نميكند 46
- 2 - موسيقي در جنگهاي صدر اسلام 46
- 5 - اگر موسيقي واقعاً ضرر داشت آيا ميتوانست اين اندازه مردم را به خود مشغول كند؟ 47
- 3 - علت ممنوعيت موسيقي در منابع اسلامي 47
- 4 - آيا موسيقي روح انسان را تصفيه ميكند؟ 47
- 6 - موسيقي نميتواند چاشني روح باشد 48
- 7 - آيا موسيقي در محل كار سبب كار بيشتر است؟! 49
- 8 - احتلالات تعقل در موسيقي دانان 50
- 9 - گوش دادن به موسيقيهاي مجاز 51
- ضررهاي موسيقي از ديدگاه محمد تقي جعفري (قدّس سره) 51
- سخنان فقهاء اهل سنت دربارهي موسيقي 54
- زيانهاي آفت بار موسيقي، يا بياني حكيمانه 54
- موسيقي از ديدگاه دانشمندان غير اسلامي 55
- فصل ششم؛ استفتائات مراجع دربارهي موسيقي و غنا 57
- استماع نوارهاي موسيقي 57
- استماع و تكثير نوار خوانندگان زن 58
- اجرت تكثير نوارهاي حرام 59
- پخش نوارهاي موسيقي توسط برخي رانندگان 60
- موسيقي و غناي صدا و سيما 60
- موسيقي سنتي 61
- جمع آوري اعانات با استفاده از گروههاي موسيقي 62
- خريد و فروش آلات لهو و لعب 63
- صرف بيت المال براي ساخت فيلمهاي انحرافي و كنسرتهاي موسيقي 63
- موسيقي غم انگيز 64
- موسيقي نيرو بخش 65
- موسيقي تفريحي 65
- موسيقي كوتاه 65
- موسيقي و فقهاء 66
- موسيقي درماني 67
- تشكيل خانه و هنرستان موسيقي 68
- نمايشگاه آلات موسيقي 68
- آموزش موسيقي 69
- تشويق موسيقي دانان 69
- سؤالاتي پيرامون زنان و غنا 70
- صداي مداحي زن 71
- صداي خنده زن 71
- صداي گريه زن 71
- صداي دكلمهي زن 72
- صداي تلاوت زن 72
- صداي كوكانهي زن 73
- جمع خواني زن و مرد 74
- همخواني زنان 74
- آواز زن براي شوهر 75
- آواز شب عروسي 76
- فصل هفتم؛ بيماريها و امراض مربوط به موسيقي 76
- جنون و ديوانگي 78
- موسيقي موجب اخلال در دستگاههاي مختلف بدن 78
- كوتاهي عمر 80
- تقاضاي ممنوعيت موسيقي در غرب 81
- نظر خوانندهي مشهور ايتاليايي دربارهي موسيقي 82
- ضررهاي موسيقي بر آب 83
- فصل هشتم؛ داستانهايي پيرامون موسيقي و غنا 84
- 2 - مامون و مطرب پسر و دختر 85
- 3 - نهي منكر ابوبصير از مجلس ميگساري و موسيقي همسايه اش 85
- 4 - حكايت ابونصر فارابي در مجلس سيف الدوله 87
- 5 - يزيد بن عبدالملك 88
- 6 - در كوچههاي بغداد 90
- منابع و مآخذ 91
- پينوشت 97
بنا بر اين ترجيع عبارت است از: آوا، آهنگ دادن به صدا، زير و بم و چهچه‌ي صدا.
5 - معناي طرب (مطرب)
حالتيست كه از آن براي آدمي خوشحالي يا اندوه حاصل مي‌شود. (11)
طرب را در صحاح اين طور معني كرده:
(الطرب خفه يصيب الانسان شده حزن او سرور) (صحاح، قاموس)
طرب يك سبكيست كه به سبب اندوه زياد يا خوشحالي فوق العاده به انسان دست مي‌دهند.
و قريب به همين معني را ساير اهل لغت ذكر كرده‌اند.
پس طرب حركتيست در طبع، از سرور يا اندوهي كه ناشي از شنيدن سازها و آوازهاي خوش است حاصل مي‌شود. (12)
به فيض كاشاني (قدّس سره) و خراساني (قدّس سره) نسبت داده‌اند كه اين دو بزرگوار منكر حرمت غناء شده‌اند.
امام خميني (قدّس سره) در اين مورد مي‌فرمايد: