جوان و موسیقی صفحه 91

مال مردي از مشاهير اين شهر به نام بِشر است، فرمود او آزاد است يا بنده؟ عرض كرد:

آزاد است و بندگان زيادي دارد.

حضرت فرمود:

راست گفتي او آزاد است كه چنين به لهو و لعب آغشته شده و اگر او بنده بود هرگز در برابر مولاي خود چنين گستاخ نبود و مرتكب چنين گناه نمي شد.

امام از آن محل گذشت و كنيزك به خانه برگشت و سؤال و جواب را با همان بيان به (بشر) در حالي كه بر سر بساط شراب نشسته بود گفت، اين بيان جالب و موعظه‌ي سودمند و منطق حكيمانه آن چنان در دل او اثر گذاشت و به طوري او را تكان داد كه بي‌اختيار از جاي جست و با پاي برهنه شتابان به كوچه آمد و به دنبال حضرت روان شد تا اين كه به حضرت رسيد و خود را به پاهاي مباركش انداخت و بوسه داد و سپس با چهره‌اي اشك آلود گفت:

آقا! تا اين دقيقه غافل بودم و در مقابل مولاي خود گستاخانه رفتار مي‌كردم و مرتكب گناه بي‌شماري شدم ولي با آن بياني كه به كنيزك فرموديد تكان خوردم و دانستم كه در اشتباهم آيا توبه‌ي من قبول است؟

حضرت فرمود:

بلي اما به شرط اين كه از تمامي آلودگي‌ها پشيمان باشي و ديگر غمزه‌هاي گناه ديدگانت را خيره نكند و بهتر است آلات و وسايل لهو و لعب را به دور افكني، او چنين كرد و از زنان مغنيه و آوازه خوان گذشت و مسير شيطاني را عوض كرده و به راه رحماني قدم گذاشت و بالنتيجه به مقامات عاليه نائل آمد. (162)

منابع و مآخذ

1 - قرآن كريم