کتابخانه بالقرآن

زنان صفحه 100

صفحه 100

و هر گاه به کار نیکویی شما را امر کردند، اطاعت نکنید، تا در برآوردن منکرات و اطاعت امور ناشایست از شما توقع نداشته باشند». نوشته بود: "اگر مرد در امور خود تحت تأثیر خواسته های زن قرار گرفته و رعایت رضایت او را کند از پیشرفت و موفقیت محرم خواهد ماند." حضرت علی (7) در این حدیث بطور کلی نظر زنها و حضورشان را مردود می داند، یا او را فقط برای بقای نسل و ارضای شهوت لازم می داند.

آیا کسی نبود به این آقای مؤلف بگوید: کسی که نه ماه زحمت بارداری و بزرگ شدن شما را کشید، مرد بود یا زن رسول اکرم (9) می فرمایند: زنها را در غرفه های بالا جای ندهید; و به آنان کتابت یاد نداده و ریسندگی و تفسیر سوره نور را به ایشان بیاموزید.

آری زن باید از حق دانش اظهار نظر، تصمیم و ... محروم باشد و تماماً دنباله رو باشد! رسول اکرم 9) در حدیثی دیگر می فرمایند: زنها از جهت گفتن ناقص و منطق آنها ضعیف بوده و وجودشان پوشیدنی است پس آنها را در خانه ها محفوظ نگه دارید، و ضعف گفتارشان را با سکوت جبران کنید. حدیثی دیگر: اگر ممکن بود دستور دهم کسی غیر از پروردگار سجده شود، سفارش می کردم زنها در مقابل شوهرانشان سجده کنند. سوگند به خداوند، زن نتواند حقوق مربوط به پروردگار را بجا آورد، تا هنگامی که حقوق شوهرش را انجام نداده است

یعنی زن عیب بشریت است او را پنهان کنید تا موجب خجالت شما نشود. چون احمق است در مقابل سؤالاتش سکوت کنید. آیا حدیثی داریم که بگوید عبادت مرد قبول

نیست مگر آنکه آسایش همسرش را تأمین کرده باشد؟! یا حتی با او مهربان باشد؟!

آه خدایا! آیا این عدالت توست مگر نه این است که قرآن فرموده برتری به تقواست پس چرا مرد را موجود برتر نامیده اند؟ آیا تبعیض نیست اگر زنی شب را به صبح رساند و شوهرش از او ناراضی باشد، تمام فرشتگان تا صبح او را لعن خواهند نمود؟! (گر چه حق با او باشد؟) یعنی ای زن تو باید غلام حلقه بگوش مرد باشی و دم برنیاوری ! زیرا در آن صورت ملعون پروردگار و فرشتگان خواهی بود؟ آیا این ضعف اسلام نیست آیا این عدل است ! آیا فقط مردان ایمان پایدار دارند؟ من از وقتی این مسایل را فهمیدم نماز نمی خوانم زیرا در شرایطی که در مقایسه با برادرانم نماز آنها مقبول تر است گر چه ایمان من قوی تر باشد، چرا نماز بخوانم و تا وقتی این مسایل برایم روشن نشود، هرگز سر بر سجده نخواهم گذاشت

پاسخ

خواهر گرامی نخست توجه شما را به آیه ای از سوره حجرات جلب می کنیم (یا ایُّها الناس اِنّا خلَقناکم من ذَکَرٍ و اُنثی و جَعلناکم شعوباً و قَبائل َ لِتَعارفوا ان َّ اَکرمَکُم عِندالله اتقیکم یعنی ای مردم ما شما را از مرد و زنی آفریدیم و شما را شعبه شعبه و قبیله قبیله قرار دادیم تا بدین ترتیب یکدیگر را بشناسید (زیرا همه یک رنگ و یک شکل بودید، یکدیگر را از هم تمیز نمی دادید و امکان شناسایی میسر نمی شد) و بدانید گرامی ترین شما نزد خدای متعال باتقواترین شماست حال توجه کنید به اولین آیه از سوره نسأ که می فرماید: «یا ایُّها الناس ُ

اتَّقوا ربَّکُم ُ الَّذی خَلَقَکُم مِن نَفْس ٍ واحِدَه ٍ وَ خَلَق َ مِنْها زَوْجَها وَ بَث َّ مِنْهُما رِجالاً کَثیراً وِ نِسأً وَ اتَّقوا اللهَ الَّذی تَسائَلون َ بِه وَ الأرْحام ...» یعنی ای مردم در برابر خداوند تقوا داشته باشید. (از گناه و شرارت بپرهیزید) پروردگاری که شما را از یک سرشت و نفس واحد آفرید، و از همان نفس همسرش را نیز پدید آورد. و از آن دو (آدم و حوا) مردان و زنان زیادی را پراکنده کرد. و در مورد خدایی که به خاطر او از همدیگر درخواست می کنید، درباره اقارب و ارحام خود تقوا پیشه کنید.

ملاحظه می فرمایید که در مسأله آفرینش از نظر قرآن کریم تفاوتی میان مرد و زن وجود ندارد. و هر دو از یک سرشت و گوهر آفریده شده اند.