کتابخانه بالقرآن

زنان صفحه 1008

صفحه 1008

با توجه به این که دسته ای از مردان به علت تماس زیاد با زنان در محل کار و غیره و به علت زیادی شهوت صد در صد بایستی خود را ارضأ کنند چه از راه حلال و یا حرام البته احتمال حرام بیشتر است زیرا کسی که از راه حرام شهوت خود را خاموش می سازد با راه حلال ارضأ نمی شود. بنابراین از بستر همسر خود دوری می گزیند. در حالی که زن در این جا حق اعتراض ندارد و به صلح و گذشت توصیه شده است این مسأله چگونه قابل بررسی است

پاسخ

اولاً نتیجه گیری صریح و مطلق شما در این مورد که «اگر مردی از همسر خود دوری گزیند، حتماً از راه غیر حلال خود را ارضأ می کند» چندان صحیح نیست گر چه به خاطر روحیه پر صلابت او، ممکن است مفاسد بیرون از خانه و در نتیجه سستی بنیان خانواده در انتظار او باشد، ولی این قضیه همیشگی نیست ثانیاً در مورد مسأله نشوز مرد یا زن باید گفت خدای متعال که احکام شرع را بنا نهاده همان حکیمی است که تکوین مخلوقات در دست اوست هم مخلوقات را بهتر می شناسد و هم راه مبارزه با مشکلات آنها را بهتر می داند. زن با دنیایی از عاطفه احساس حجب و حیا و عفت اگر گرفتار مردی شود که نشوز داشته باشد، با همین استعدادها می تواند نشوز او را شکسته و محیط خانواده را گرم نگه دارد. یعنی با توجه به

این که خانم ها بیشتر با محیط خانه سر و کار دارند و در ضمن از کنترل شهوت بیشتری برخوردارند، گر چه مسأله نشوز مرد، ممکن است آنها را خشمگین کرده و به جبهه گیری وا دارد ولی به این سادگی به انحراف کشیده نشده و مفسده زیادی به دنبال ندارد. اما مرد به دلیل داشتن روحیه صلابت و قیمومیت ارتباط بیشتر با محیط خارج از خانه و شهوت بیشتر، اگر نشوز زن باعث عدم ارضأ او گردد، مفاسد بیرونی بیشتری در انتظار او خواهد بود. با توجه به این دو دسته خصوصیات اسلام به مرد توصیه می کند که دعوا را خودشان حل و فصل کرده و با حفظ مراتب از فتح باب فساد جلوگیری نمایند. به زن نیز توصیه می کند که با بهترین حربه یعنی همان روحیات زنانه وارد این نزاع گردد، تا هر دو با همکاری یکدیگر، محیط خانواده را گرم تر نمایند. ملاحظه می کنید که تساوی حقوق زن و مرد با توجه به معیارهای عدل و عقل به معنای آن است که به هر یک از آنها چیزی که رفع نیاز او را می کند، داده شود. نه این که هر دو از مواهب کاملاً یکسان بهره مند گردند.

آیا اگر در مدت نامزدی (بین عقد تا عروسی ) اجازه نزدیکی به شوهرم ندهم گناه کرده ام ؟

پرسش

آیا اگر در مدت نامزدی (بین عقد تا عروسی ) اجازه نزدیکی به شوهرم ندهم گناه کرده ام ؟

پاسخ

وقتی عقد ازدواج خوانده شد، زن بر شوهر حلال می شود و مرد هرگونه استفاده و لذتی را می تواند از او ببرد. علی القاعده در این مدت نیز زن و شوهر حقوقی برابر با دوران پس از زفاف دارند مگر آن که از قبل شروط خاصی را قید کرده و یا عرفا روال معینی معمول باشد به گونه ای که حالت شرط ضمن العقد را پیدا کند.

آنچه در بین مردم مرسوم است که تا شب زفاف نزدیکی نکنند یک رسم عرفی است که بیشتر برای اثبات بکارت دختر می باشد و رعایت آن خوب است.