کتابخانه بالقرآن

زنان صفحه 150

صفحه 150

پاسخ

در رسیدن به کمالات عالی انسانی بین زن و مرد فرقی نمی باشد، همان گونه که مردان می توانند عشق معنوی داشته باشند زنان هم می توانند دارای عشق معنوی باشند. عشق در نهاد همه افراد بشر گذاشته شده است و تمام انسان ها عاشقند بدون هیچ فرقی بین زن ومرد.

آیات و روایات زیادی تساوی سالکان وصول به عشق حقیقی و حیات روحانی را در زن و مرد به اثبات می رساند من عمل صالحا من ذکر او انثی و هو مؤمن، فلنحیینه حیوه طیبه... ؛ هر کس عمل صالحی انجام دهد مرد باشد یا زن در حالی که مؤمن هم باشد حتما او را با حیات پاکیزه احیاء و زنده می کنیم{M»، (نحل، آیه97).

اولاً، این آیه شریفه تصریح دارد که در این باب بین زن و مرد هیچ فرقی نیست.

ثانیا، حیات طیبه متفرع بر عمل صالح و ایمان شده است و این خود نکته ای است که به ما می فهماند این حیات طیبه حیات معنوی و زندگی روحانی (و عشق ملکوتی) است وگرنه لزومی نداشت متفرع بر عمل صالح و ایمان شود زیرا بسیاری از کفار و فساق بهترین حیاتمادی و زندگی مرفه و به ظاهر پاکیزه را دارند.

ثالثا، فلنحیینه در ادبیات عرب متکلم مع الغیر از باب افعال است مصدر آن احیاء می باشد یعنی زنده کردن و حیات بخشیدن و این خود دلیل دیگری است که این حیات طیبه حیات مادی نیست زیرا انسان ها قبل از این که عمل صالح انجام دهند و ایمان آورند زنده بودند وحیات مادی داشتند و حیات مادی آنان متفرع بر عمل صالح و ایمان نبود

پس این احیاء و زنده کردن به حیات طیبه که متفرع بر عمل صالح و ایمان است قطعا احیاء به حیات معنوی است نه حیات مادی و در واصل گشتن به این حیات معنوی هیچ فرقی بین مرد و زن گذاشته نشدهاست. خداوند تعالی در قسمتی از حدیث معراج می فرماید: فمن عمل برضای الزمه ثلاث خصال... فاذا احبنی احببته و حببته الی خلقی وافتح عین قلبه الی جلالی وعظمتی، فلا اخفی علیه علم خاصه خلقی ؛ هر کس به رضای من عمل کند سه خصلت را برایش حتم می شمرم... (تا این که در ادامهمی فرماید) هرگاه به من محبت (و عشق) ورزد من هم به او محبت می ورزم و محبوب مخلوقاتم قرارش می دهم و چشم قلبش را به روی جلال و عظمتخود می گشایم و علم ویژه خلق خود (و سر باطنی مخلوقاتم) را از او پنهان نمی دارم (و به باطن افراد آگاهش می سازم){M، (حدیث معراج، ارشادالقلوب دیلمی، به نقل از الوافی، ملا محسن فیض کاشانی).

کسی که چنین مقامی را حائز گردد قطعا عارف می باشد و این اثر بزرگ فقط متفرع بر این است که انسان محبت و عشق فطری دل را برای حضرت دوست بپروراند و آن عشق نهانی بالفعل را صرف معشوق حقیقی کند نه به دنبال معشوقکان سراب صفتبدود.

در این حدیث شریف هم هیچ فرقی بین مرد و زن نمی گذارد، بنابراین هیچ تفاوتی بین عشق در زن و مرد نیست گوی و میدان برای هر دو آماده است و زنان هم مثل مردان می توانند با عشق و محبت خدا به مدارج و مراحل بالای کمال برسند.

برای آگاهی بیشتر ر.ک: