کتابخانه بالقرآن

زنان صفحه 436

صفحه 436

بعضی دیگر زینت را به معنای "زینت آلات" گرفته اند، منتها در حالی که روی بدن قرار گرفته است. طبیعی است که آشکار کردن چنین زینتی توأم با آشکار کردن اندامی است که زینت بر آن قرار دارد.

این معنای سوم درست تر است، بنابراین زنان حق ندارند مواضع بدن خود را که همراه با زینت هایی است، آشکار سازند.

در روایات متعددی زینت باطن به قلاّده (گردنبند) دُملج (بازوبند) و خلخال که در مچ پا می کنند، تفسیر شده است.

بنابراین بر اساس آیه سوره نور نباید زن ها مواضع زینت خود را که توأم با زینت باشد، در معرض دید نامحرمان قرار دهند، ولی برای فرزندان و کسانی که از محارم اند، اشکالی ندارد. آنان در رعایت عفاف و دوری از اموری

که آتش شهوت را در دل مردان شعله ور می سازد و ممکن است منتهی به انحراف از جاده عفّت شود، باید دقیق و سختگیر باشند، تا از توجه بیگانه به خویش جلوگیری کنند. زن از زیبایی خاصی برخوردار است، حال اگر خود را با زینت آلات و آرایش سر و صورت همراه کند، دل هر فردی را می رباید.

اسلام برای این که به واسطه اینکار مفاسدی به وجود نیآید، آن را ممنوع اعلام کرده است. البته مواضع زینت مانند گردن و دست ها و پاها برابر نامحرم باید پوشیده باشد، ولی در برابر محارم باز بودن آن ها اشکالی ندارد. اگر مواضع زینت همراه با زینت آلات مانند آرایش موها و صورت، به دست کردن دستبند و انگشتر و غیره باشد، مسلّماً برابر نامحرمان باید پوشیده شده و در برابر محارم نیز اگر مفسده ای داشته باشد و باعث به گناه افتادن آنان شود، باید پوشیده شود، مگر برای شوهر.(1)

پی نوشت ها:

1. تفسیر نمونه، ج 14، ص 435 به بعد.

آیات خطاب به زن ها فرموده: "زینت های خود را می توانید برای محارم خود ظاهر سازید". اوّلاً منظور از زینت های زن چیست؟ ثانیاً تا چه حدّی انسان می تواند در مقابل محارم زینت های خود را آشکار سازد؟

پرسش