کتابخانه بالقرآن

زنان صفحه 636

صفحه 636

از دیدگاه اسلام آنچه مهم و واجب است حفظ دقیق حجاب می باشد و چگونگی آن برعهده مردم گذاشته شده است ولی برای حجاب برتر که وظیفه محفوظ کردن زن را به شکل بهتر و با اطمینان بیشتری انجام دهد، ارزش بیشتری

قائل است چادر یا مانتو و روسری تنها در شکل کامل آن مورد بحث و بررسی است چرا که متأسفانه بسیاری از خانم هایی که با روسری و مانتو ظاهر می شوند، نه تنها حجاب شرعی را رعایت نمی کنند که بدن نمایی و حرکت های نامناسب نیز از آن ها سر می زند و این جرمش سنگین تر است برخی از چادری ها نیز متأسفانه آن چنان که باید مقید نیستند و از لباس های نامناسب زیر چادر استفاده می کنند و در کنترل چادر نیز دقت ندارند که این گونه افراد شاید به مراتب بدتر از سایرین باشند; بنابراین سخن درباره کسانی است که اگر چادری هستند، لباس مناسب (مانند مانتو و مقنعه و مانند آن زیر چادر می پوشند و اگر مانتویی هستند، از مانتویی که بدن نما باشد و جلب توجه می کند، استفاده نمی کنند; حال در مقایسه این دو، کدام بهتر است

به نظر می رسد، چادر که حجاب سنتی ما نیز هست به مراتب بر مانتو ترجیح داده می شود; زیرا:

اولاً: در جامعه ما، چادر نماد حجاب برتر و تدین بیشتر است و این ارزش والا و پربهاست که صرف نظر از آن شایسته نیست

ثانیاً: چادر در شرایط مختلف در حفظ زیبایی های طبیعی بدن توانایی بیشتری دارد، به ویژه اگر به رنگ سیاه باشد که به طور طبیعی از تحریک انسان های ناپاک و طمع کار بازمی دارد، به خلاف مانتو که معمولاً از این ویژگی ها بی بهره است

در مورد مشکلی که از چادر پوشیدن احساس می کنند، باید دانست که حداقل قسمتی از آن از جانب "تلقین است و تلقین نقش مهمی در خو گرفتن انسان با شرایط دارد; تلقین ِ "خستگی ، خستگی آور و روح آزار است و ارمغانی جز دل زدگی

ندارد; از این گذشته اعتراف بسیاری از زنان چادری که به هیچ وجه حاضر نیستند، حتی یک دقیقه بی چادر در مکان های عمومی ظاهر شوند و این کار را به هیچ روی با روحیه خویش همخوان نمی بینند، گواه خوبی بر گفته ماست و ما به ویژه پس از پیروزی انقلاب نمونه های متعددی از این گونه بانوان را، در مسؤولیت های اجرایی و نمایندگی مجلس شورای اسلامی شاهد بوده ایم در هر صورت بر فرض که پوشیدن چادر زحمتی داشته باشد، باز دلیل نمی شود که از آن اجتناب شود; دین داشتن نیز زحمت و دشواری دارد، غیبت نکردن دشوار است ظلم نکردن سخت است و بسیاری مسائل دیگر.

از سوی دیگر، در شرع مقدس "زحمت و دشواری مؤلفه کارآمدی در میزان اجر و ثواب است کسی که به جهت بیماری با زحمت و دشواری به نماز می ایستد و نماز می خواند و کسی که به راحتی این کار را انجام می دهد، آیا "از این جهت برابرند؟ از آیات و روایات فراوانی نابرابری این دو استفاده می شود; برای مثال خدای متعال در توصیف کسانی که در دوران سختی انفاق و جهاد می کردند در مقایسه با افرادی که بعد از فتح براساس تفسیری مقصود فتح مکه در سال هشتم هجرت و زمان قدرت گرفتن مسلمانان است ) این کارها را انجام می دادند، می فرماید: "لایستوی منکم من أنفق من قبل الفتح و قَتل (حدید، 10); آن هایی که قبل از پیروزی انفاق کردند و پیکار نمودند با کسانی که بعد از فتح این کار را انجام دادند، مساوی نیستند." همچنین در روایت مشهوری از پیامبر گرامی می خوانیم "أفضل الأعمال احمزها";(بحارالأنوار، علامه مجلسی ج 70، ص 191.) یعنی عبادتی

که با دشواری و زحمت و دشواری همراه است از ارزش و اجر بیشتری برخوردار می باشد. در روایت دیگری آمده است حضرت عیسی غ پس از رحلت مادر گرامیش او را در عالم رؤیا دید و پرسید: مادر! آیا هیچ آرزویی داری مادر پاسخ داد: "آری آرزویم این است که در دنیا می بودم و شب های سرد زمستانی را با مناجات و عبادت در درگاه خدا به بامداد می رساندم و روزهای گرم تابستان را روزه می گرفتم "(قصه های قرآن محمد محمدی اشتهاردی ص 452، مؤسسه انتشارات نبوی )

وقتی من کتاب حجاب شهید مطهری را خواندم نوشته بود: اگر مقدار کمی از موی سر خانم ها بیرون باشد، اشکال ندارد، ولی این مطلب را به عموم اعلام نکرده اند، چون ممکن است زنان مخصوصاً دخترها سوء استفاده کنند و موهای خود را با قصد و به مقدار زیاد بیرون بگذارند