زنان صفحه 989

صفحه 989

پاسخ

در شرع مقدس اسلام از اعمالی که برخی از زنان انجام می دهند و موجب جلب توجه دیگران شده و ایجاد فتنه و فساد می کند، نهی شده است. از مصادیق بارز و آشکار فساد یا مقدمه آن، عطر زدن بانوان در محیطهای عمومی است به گونه ای که بوی خوش آن دیگران را متأثر کند.

در حدیثی از رسول خدا(ص) روایت شده است که فرمودند: «ایها امرأه استعطرت فمرت علی قوم لیجدوا من ریحها فهی زانیه»{1}؛ هر زنی که خود را معطر کرده و بر گروهی بگذرد تا از بوی خوش او بهره مند گردند، زناکار است.

و در روایت دیگری از حضرت مسیح(ع) نقل شده است: «ایها امرأه استعطرت و خرجت لیوجد ریحها فهی زانیه...»{2}، هر زنی که خود را معطر نماید و از منزلش خارج گردد تا بوی خوش او مورد بهره برداری دیگران قرار گیرد، زناکار است{3}.

امام خمینی رحمه الله در پاسخ به این سؤال که آیا عطر زدن و یا خوشبو کردن به وسیله مواد و مایعات دیگر برای آقایان و یا بانوان در صورتی که بوی آن به مشام نامحرم و یا محرم برسد اشکال دارد یا خیر؟ «اگر عطر زدن بانوان موجب مفسده و تحریک باشد، جایز نیست»{4}.

[1]. سنن نسائی، ج 8، ص 53.

[2]. تنبیه الخواطر، ج 1، ص 28، به نقل از ترجمه میزان الحکمه، ج 5، ص 2214 - 2215.

[3]. در ترجمه حدیث اندکی تصرف شده ترجمه آن توضیحی است.

[4]. احکام خانواده، عبدالرحیم موگهی، ص 307 - 308.

در کجای قرآن کریم اشاره مستقیم به صحبت کردن زن شوهردار با مرد نامحرم شده است لطفاً توضیح دهید؟

کتابخانه بالقرآن کتابخانه بالقرآن
نرم افزار موبایل کتابخانه

دسترسی آسان به کلیه کتاب ها با قابلیت هایی نظیر کتابخانه شخصی و برنامه ریزی مطالعه کتاب

دانلود نرم افزار کتابخانه