حجاب شناسی (پرسمان حجاب) صفحه 319

1. آنچه که فقط گناه است و عصیان خداوند و ربطی به جامعه ندارد و از این رو جزء قوانین مدنی نبوده و جنبه جرم اجتماعی ندارد مانند ترک نماز، دروغ (زمانی که پیامد حقوقی نداشته باشد) و...

2. آن دسته از گناهانی علاوه برگناه بودن و مخالفت با اوامر دینی جنبه اجتماعی داشته و جرم است و از این رو جزء قوانین مدنی است و مرتکب آن مجرم شناخته می شود

درباره دسته اول عوامل ارشادی جامعه سعی و تلاش دارند که فرد را از بند آن آزاد ساخته و شخص مرتکب گناه نشود و سعادت خود را تامین کند در حالی که گناه او ضرری به دیگران نمی رساند درباره دسته دوم علاوه بر اینکه متولیان ا مور دینی و ارشاد مردم تلاش می کنند که مردم را متخلق به اخلاق الهی و به رعایت حقوق مردم توجه دهند چون ارتکاب این جرم در دیگران نیز موثر است و جزء قانون قرارگرفته است مسئولین امنیت مردم نیز با آنها برخورد می کنند.

درباره مواردی که

شما شمردید برخی از آنها مهمتر از دیگران هستند و باید به همه اهمیت داده شود و ارشاد و یا برخورد شود و فقط غیبت و ترک نماز جزء دسته اول است و بقیه همانند مسئله حجاب جزء دسته دوم هستند که جرم تلقی می شوند. چرا که موجب گمراهی و وسوسه جوانانی را فراهم می شود که با توجه به مشکلاتی که بر سر راه ازدواج آنها وجود دارد قادر به تشکیل خانواده و تامین نیازهای خود نیستند و همین تحریک غیر ضروری باعث در خطر قرار گرفتن امنیت خود بانوان نیز هست. نیاز جنسی جزء طبیعت انسان و جوانان است و حال که ازدواج مشکل است چرا باید بانوانی علاوه بر اینکه فرمان خداوند را در مورد حجاب رعایت نمی کنند در مناظر عمومی با ظاهری که موجب تحریک جوان شود ظاهر شوند و همانند تشنه ای که آب نشانش می دهند رنج ببیند و موجبات جرم و فساد فراهم شود.

و حجاب مسئله ای است که در قرآن مورد امر واقع شده و صرف گفته برخی به قول شما اهل تقوا نیست و این سخن پروردگار است که می فرماید: ? وَ قُلْ لِلْمُؤْمِناتِ یَغْضُضْنَ مِنْ أَبْصارِهِنَّ وَ یَحْفَظْنَ فُرُوجَهُنَّ وَ لا یُبْدینَ زینَتَهُنَّ إِلاّ ما ظَهَرَ مِنْها وَ لْیَضْرِبْنَ بِخُمُرِهِنَّ عَلی جُیُوبِهِنَّ وَ لا یُبْدینَ زینَتَهُنَّ إِلاّ لِبُعُولَتِهِنَّ أَوْ آبائِهِنَّ أَوْ آباءِ بُعُولَتِهِنَّ أَوْ أَبْنائِهِنَّ أَوْ أَبْناءِ بُعُولَتِهِنَّ أَوْ إِخْوانِهِنَّ أَوْ بَنی إِخْوانِهِنَّ أَوْ بَنی أَخَواتِهِنَّ أَوْ نِسائِهِنَّ أَوْ ما مَلَکَتْ أَیْمانُهُنَّ أَوِ التّابِعینَ غَیْرِ أُولِی اْلإِرْبَهِ مِنَ الرِّجالِ أَوِ الطِّفْلِ الَّذینَ لَمْ یَظْهَرُوا عَلی عَوْراتِ النِّساءِ ... ? نور/31 «و بگو به زنان مؤمنه فروپوشند دیدگان

خود را و نگه دارند فرجهای خود را و آشکار نسازند زیور خود را مگر آنچه نمایان است و باید بیفکند مقنعه های خود را بر گریبانهای خود و پدیدار نکنند زیور خویش را مگر برای شوهران خود یا پدران خود یا پدران شوهران خود یا فرزندان خود یا فرزندان شوهران خود یا برادران خود یا برادرزادگان خود یا خواهرزادگان خود یا زنان خود یا آنچه مالک است دستهای ایشان یا پیرانی که ندارندگان نیازند از مردان یا کودکانی که چیره نشده اند بر عورتهای زنان»

از ائمه معصومین ع نیز روایت وارد شده است که در تفسیر این آیه فرموده اند «عَنْ مَسْعَدَهَ بْنِ زِیَادٍ قَالَ سَمِعْتُ جَعْفَراً وَ سُئِلَ عَمَّا تُظْهِرُ الْمَرْأَهُ مِنْ زِینَتِهَا قَالَ الْوَجْهَ وَ الْکَفَّیْنِ» از امام صادق روایت شده است که چه مقدار از بدن زن می تواند در ظاهر و رویت باشد فرمود گردی صورت و دستها. وسائل الشیعه جلد 20 ص 203

سوال 15

سوال :