حجاب شناسی (پرسمان حجاب) صفحه 36

پس از این مقدمه نسبتاً طولانی لازم است به مسئله مدنظر شما بپردازیم. آن چه شما از نگاه مرحوم طالقانی ذکر کردید، نظری است که ایشان در اوائل انقلاب و در دورانی که جامعه شاهد جدال دو نگرش افراطی و تفریطی در مسائل سیاسی _ اجتماعی و حتی دینی بود، ارائه شد. نظر مرحوم آیت الله طالقانی به نظر می آید پاسخی به هر دو این نگرش ها باشد. ایشان از سویی نگرش های افراطی را در مسئله حجاب مورد انتقاد قرار می دهند و از سوی دیگر رویکردهای تفریطی را. مضمون سخن ایشان این است که در مسئله حجاب نه بایستی به ورطه افراط افتاد، عملی که معدود افرادی در اوائل انقلاب به دنبال آن بودند، و نه از سوی دیگر در جنبه ای تفریطی قرار گرفت که مخالف اصل حجاب و طرفدار اجبار به بی حجابی در ایران بودند. این که ایشان می گویند ما نمی گوییم

زنان به ادارات نروند کاملاً در همین زمینه قابل فهم است که ایشان هم زمان، مبارزه ای فکری را با جریان های افراطی و غربی در اول انقلاب دنبال می کنند. این نکته را نیز لازم است مدنظر قرارداد که، ایشان این سخن را زمانی می گویند که هنوز قوانین کشور تدوین و تصویب نشده است.

نکته ای که در انتهای این گفتگو می توان به آن اشاره کرد، این که نظرات شخصیت های مهم و تأثیرگذار، نبایستی ما را از پویایی اندیشه بازدارد. سخن افراد غیر معصوم هیچ گاه به معنای سخن آخر نیست که نتوان خلاف آن را در نظر آورد. پویایی یک نگرش زمانی صورت می گیرد که ما سخن بزرگان خود را فهمیده ولی در آن متوقف نشویم. البته نه به این معنی که بدون هیج مبنای علمی به نقد و انتقاد از دیگران بپردازیم، بلکه با داشتن صلاحیت های علمی مناسب به نقد و ارزیابی اندیشه ها بپردازیم.

به این نکته هم باید توجه نمود که بعد از پذیرش اسلام ،التزام به مقررات آن لازم است،واین صرفاً با الزام بیرونی محقق نمی شود بلکه اعتقاد درونی والزام بیرونی در مواردی لازم است.وباید بین افراد نا آگاه وهنجار شکن فرق گذاشت،با هنجار شکنان بر خورد نمود ونا آگاهان را آگاه کرد.

سوال 14

سوال :

وظیفه من در مورد افراد بد حجاب چیست؟

جواب :

مسأله امر به معروف و نهی از منکر, از وظایف مهم دینی هر مسلمان است . البته برخی از مراتب امربه معروف از وظایف نظام اسلامی است و از همین رو رهبر معظم انقلاب مراتب دوم و سوم را که نوعا منجر به برخورد عملی می شود به عهده نیروهای انتظامی و قضایی نهاده

اند, لیکن مرتبه اول آن - که جنبه ارشادی و راهنمایی دارد - به دوش همگان است . درعین حال در این رابطه باید چند نکته را درنظر داشت : 1- جوانان عزیز باید به دقت احکام شرعی مربوط به امربه معروف و نهی از منکر, موارد معروف و منکر یا شرایط وجوب مراتب آن و کیفیت اجرای نیکوی آن را دقیقا فراگیرند. 2- آمر به معروف و ناهی از منکر, خود را به زیور اخلاق والتزام عملی بیاراید و حتی الامکان از شیوه های رفتاری آموزنده و خلاق استفاده کند. 3- بهتراست امربه معروف و نهی از منکر, به طور متشکل و گروهی همراه با آموزش های لازم انجام گیرد. 4- عدم تأثیر آنی و فوری , نباید ما را از انجام وظایف خود بازدارد. 5- حتی الامکان باید کوشید تا فرهنگ و پذیرش عمومی نسبت به امر به معروف و نهی از منکر را بالا برد. انسان ها در برخورد با حق , چند گونه اند: گونه اول- انسان های حق گرا. چنین افرادی در صورتی که اشتباه خود را دریابند, نه تنها ناراحت نمی شوند, بلکه بسیار خرسند و شادمان می شوند. گونه دوم- انسان های بی تفاوت در مقابل حقیقت . چنین افرادی از اینکه کسی روی اشتباهاتشان انگشت بگذارد, استقبال نمی کنند. گونه سوم - انسان های حق ستیز. این گونه افراد مسلما" در برابر حرف حق , واکنش منفی نشان می دهند. البته این گروه اندکند و غالب افراد جزو گروه اول و دوم هستند. در اینجا یک نکته اساسی وجود دارد و آن نحوه امر به معروف و