- مقدمه 1
- اشاره 6
- بخش اول: الگوهایی از زنان 6
- فصل 1: زنان الگو در قرآن 8
- اشاره 8
- 1. آسیه 12
- 2. مریم 17
- اشاره 24
- فصل 2: زنان الگو در صدر اسلام و عصر بعثت 24
- 1. آمنه 25
- 2. فاطمه بنت اسد 26
- 3. خدیجه 28
- 4. ماریه 30
- 5. سمیّه 32
- 6. اسماء 33
- 7. اُم ایمن 35
- اشاره 38
- فصل 3: زنان نمونه در دوران اهل بیت علیه السلام 38
- 1. حضرت فاطمه علیها السلام 39
- 2. فضه 42
- 3. اُم البنین علیها السلام 43
- 4. اُمّ وهب 44
- 5. زینب علیها السلام 46
- 6. اُم فروه 49
- 7. نجمه 49
- 8. فاطمه معصومه علیها السلام 51
- 9. حبابه 52
- 10. سبیکه 54
- 11. حکیمه 55
- 12. نرجس 56
- بخش دوم: زنان در آخرالزمان و عصر ظهور 58
- اشاره 58
- اشاره 60
- فصل 1: زن در دوران آخرالزمان 60
- زن در دوران آخرالزمان 61
- فصل 2: زن در دوران ظهور 70
- بخش سوم: مسئولیت ها و وظائف زنان در عصر غیبت 76
- اشاره 76
- 1. معرفت و شناخت به امام 77
- 2. تربیت نسل منتظر 81
- 3. رعایت حجاب و عفاف 86
- 4. اصلاح نفس و تأسی به امام زمان عجل الله تعالی فرجه الشریف 89
- 5. فعالیت و کوشش 93
- اشاره 93
- الف. دعوت به خدا 97
- ب. مقابله با انحرافات و بدعتها 99
- ج. رعایت ادب و محبت نسبت به امام علیه السلام 103
- د. ذکر مناقب و فضایل حضرت مهدی موعود عجل الله تعالی فرجه الشریف 105
- ه. مداومت به خواندن دعای غریق 107
- و. صدقه دادن به نیابت از حضرت مهدی علیه السلام 108
- ز. مهیا و مطیع امام بودن 109
- 6. جدیت در عبادات و حفظ دین 112
- 7. ایجاد ظرفیت های لازم 115
- 8. صبر و صبوری 118
- 9. حفظ آبروی مسلمان 120
- 10. نخوردن مال یتیم 121
- 11. دشنام ندادن 122
- 12. پایداری و مقاومت در دین داری 122
- بخش چهارم: ویژگی های زنان منتظر 126
- اشاره 126
- 1. خداشناس حقیقی 127
- 2. شب زنده داری و انسان صالحه 129
- 3. امانت داری 131
- 4. اخلاص 131
- 5. شجاعت 132
- 6. ایثار 133
- 7. بردباری و ساده زیستی 135
- 8. صلابت و استواری 137
- اشاره 140
- بخش پنجم: مسئله رجعت و زنان 140
- رجعت در لغت و اصطلاح 141
- رجعت در قرآن 143
- رجعت در ادعیه و زیارات 144
- 2. معرفت خالص 146
- ویژگی رجعت کنندگان 146
- 1. ایمان خالص 146
- 4. آماده جهاد و مبارزه 147
- 3. تسلیم در برابر با اهل بیت علیهم السلام 147
- زنان رجعت کننده 148
- منابع و مآخذ 151
ص:107
1- حر عاملی، وسائل الشیعه، ج16، ص271؛ بحارالانوار، ج72، ص265.
2- اصول کافی، ج2، ص375.
ج. رعایت ادب و محبت نسبت به امام علیه السلام
یکی از فعالیت های مهم مهدوی این است که آن حضرت یاد نشود، مگر با القاب مبارکش، مانند: حجت، مهدی، صاحب الامر، حضرت صاحب الزمان و….البته در مواقعی که نام بردن نام حضرت مشکلی برای دوستان آن حضرت ایجاد می کند، (مثل یاد کردن اسم شریف در مواقع ترس در محافل و مجالس دشمنان دین)، باید تقیه کرد. همچنین و لازم است هم خودمان رعایت ادب را بکنیم و هم به دیگران بیاموزیم که امام دارای شرافت و منزلت والایی است و احترام خاصی دارد. ضمناً یادکردن از او باید با نهایت ادب و احترام خاص باشد. گاهی به تعریف و تمجید بعضی از اشخاص عادی می پردازیم؛ اما امام با این مهربانی و عظمت را با رعایت ادب یاد نکنیم! البته این رعایت ادب، باید با محبت همراه باشد. و درباره وجوب محبت ائمه علیهم السلام تردیدی نیست و اینکه دوستی ایشان، بخشی از ایمان و شرط قبولی اعمال است. «رسول خدا صلی الله علیه و آله و سلم فرمود: «خداوند را دوست