زن و اسوه های آسمانی صفحه 124

مشغول بود، بر سر قبر او گذراند»(1).

آن حضرت در سال 117 هجری در مدینه رحلت کرد و عمر مبارکش افزون بر هفتاد سال بود. بنا بر نقلی در سال 110 وفات کرد(2).

عبادت و نیایش

پرورش یافته دامان حضرت امام حسین علیه السلام کوکب فروزنده محراب عبادت و بندگی خداست و در این افق نیکو می درخشد. او به عبادت و نیایش علاقه خاصی داشت و شب و روز را به عبادت می گذراند. پدر بزرگوارش در وصف او چنین می گوید: «دخترم فاطمه در دین داری سرآمد است. شب را سراسر به عبادت مشغول و روز را روزه می دارد»(3).

امانتدار حسین علیه السلام

این بانو بسیار امین و پارسا بود؛ به گونه ای که سنگین ترین امانت که ودایع امامت بود از سوی پدر در عصر عاشورا به او سپرده شد.

امام باقر علیه السلام فرمود: «ان الحسین بن علی علیهما السلام لما حضره الذی حضر دعا ابنته الکبری فاطمه بنت الحسین فدفع الیها کتابا ملفوفا و وصیه ظاهره»؛ چون هنگام شهادت حسین بن علی علیهماالسلام فرا رسید، دختر بزرگش فاطمه را فرا خواند و کتابی پیچیده و

1- 1. حیاه الامام حسن، باقر شریف قرشی، ج 2، ص 471؛ اعلام النساء المؤمنات، به نقل از نفثه المصدور، ص 39.
2- 2. اعلام النساء، عمر رضا کحاله، ج 4، ص 47.
3- 3. ارشاد، شیخ مفید، ص 197؛ اعلام النساء المؤمنات، ص 500؛ سکینه، عبدالرزاق موسوی مقدم، ص 170.