زن و اسوه های آسمانی صفحه 129

با آن مجد و عظمت و پارسایی فاطمه که شب را به نماز و روز را روزه می دارد و شبیه ترین افراد به مادرش فاطمه زهراست و طلعت حورالعین در چهره دارد، ولی سکینه این گونه ستوده می شود که مستغرق و فانی فی الله و مستغرق دریای عشق و معرفت الهی است(1).

جهاد و شجاعت

آن بانو در این میدان بی نظیر و یکتاست. در کربلا حضور داشت و همراه برادر و عمه و سایر اسیران اهل بیت علیهم السلام به اسارت رفت. در اوج دوره خفقان و وحشت اموی بر گویندگان جیره خوار بنی امیه که به ساحت مقدس علی علیه السلام اهانت می کردند، می خروشید و آنان را رسوا و مفتضح می ساخت(2)3. تنقیح المقال، مامقانی، ج 3، باب فضل النساء، ص 80؛ اعلام النساء المؤمنات، ص 430.(3).

مربی او خامس آل عبا بود که ملکوت ایمان و عرفانش عرش و فرش را نور باران ساخته بود. با گوش جان تعالیم پدر را فرا گرفت و در میدان علم، عمل، ایمان و بالندگی عروج کرد و به تعالی رسید.

زهد، ورع و پارسایی، راز و نیاز و نیایش دل مشغولی او بود و با بصیرت جان به آفاق ملکوت می نگریست. امام حسین علیه السلام او را بسیار دوست می داشت و می فرمود: «خانه ای را دوست دارم که سکینه و رباب در آن باشند. این شعر را به او نسبت می دهند:

1- 1. آمنه بنت الحسین، سید محمد علی الحلو، ص 14.
2- 2. اعلام النساء، عمر رضا کحاله، ج 2، ص 223. لعمرک أننی لاحب دارا تحل بها سکینه و الرباب أحبهما و أبذل جلّ مالی و لیس للائمی فیها عتاب و لست لهم و ان عبتوا مطیعا حیاتی أو یعلینی لتراب
3- .