زن و اسوه های آسمانی صفحه 71

ساطع بود، به طرف در آمد و آن را باز کرد.

پیامبر خدا صلی الله علیه و آله وسلم وارد شد و فرمان خدا را اطاعت کرد. «و خدا به انجام رساند آنچه را اراده کرده بود.» و خدیجه به نور فاطمه منور گردید(1).

همدم مادر

اشاره

فاطمه در رحم مادر یار و مونس او بود و در لحظه های خلوت خدیجه، با هم گفتگو می کردند. به مادر تسلّی و دلداری می داد و او را به صبر و شکیبایی فرا می خواند و غبار غم تنهایی را از چهره مادر می زدود.

خدیجه علیهاالسلام داستان سخن گفتن فاطمه با او را از پیامبر خدا صلی الله علیه و آله وسلم پنهان می داشت؛ تا آنکه روزی رسول خدا صلی الله علیه و آله وسلم وارد منزل شد. شنید که خدیجه با کسی سخن می گوید؛ ولی جز خدیجه کسی در خانه نبود. آن حضرت از خدیجه پرسید: «با چه کسی سخن می گفتی؟» عرض کرد: «کودکی که در رحم من است با من سخن می گوید و مرا به صبر و بردباری دعوت می کند». رسول خدا صلی الله علیه و آله وسلم به همسرش مژده داد: «جبرئیل به من خبر داد این کودک دختر است و جانشینان من از نسل همین دخترند»(2).

شاعر عرب این داستان را چنین سروده است:

کانت تحدث امّها و امها تکتمه اذا النبی(ص) دخلا

فقال یا بنت خویلد لمن تحدثین والبیت خلا

فقالت الجنین فی بطنی غدا یُؤنسنی حدیثه قال بلی

هی ابنتی و انهاالاثنی التی قد فقدت بفضلها المماثلا(3)

فاطمه در تنهایی مادر، با او به گفتگو می پرداخت و غبار هجران از رخ مادر

1- 1. بحارالانوار، ج 16، ص 78؛ حیوه القلوب، ج 3، «مکه»، ص 256 _ 255.
2- 2. بحارالانوار، ج 43، ص 3 _ 2؛ نزهه المجالس، ج 2، ص 227.
3- 3. صدیقه شهیده، ص 27.