شما بیمار هستید، مقداری استراحت کنید، تا مطلبی را از کتاب «لوامع ربّانی» بازگو نمایم.
نویسنده ی این کتاب از تورات آورده:
«و بشماعیل ستا هجوهنا سراحتی ائیی و حضری ائیی و حدیتی ائیلی بمادماد شینم
عشور لامیشا لعوی کودمل»(1)
که معلوم است شماعیل عبارت از حضرت اسماعیل ذبیح است، و مآد مآد از نسل آن حضرت است. پس «ماد ماد» عبارت از حضرت محمّد صلی الله علیه و آله است و «شینم عشور» عبارت از آل بزرگوار و عترت نامدار آن حضرت که دوازده امام بوده باشد، چه معلوم است که «شینم» عبارتست از «دو» و «عشور» عبارتست از «ده».(2)
1- - لوامع ربانی: ص38 و کتاب مصقل صفا: ص183، اینگونه آمده است: «ولشما یتخوهنا یبراختی و خفریتی و حزبیتی بمادماد شنیم عسور لامیتا لغوی کوذیل» ترجمه ی فارسی: «شنیدم گفته ی تو را ای ابراهیم درباره ی اسماعیل، پس در او برکت بخشیده صاحب ثمر و میوه اش خواهم نمود.» چه ظاهر است که مادماد اشارت است به محمد صلی الله علیه و آله .
2- - لوامع ربانی، ص28.