ام المومنین حضرت خدیجه سلام الله علیها صفحه 100

سال اندوه

اشاره

ام المؤمنین خدیجه از آغاز دعوت اسلام همراه پیامبر صلی الله علیه و آله وسلم بود. هنگامی که سرکشان قریش بر علیه حضرت صلی الله علیه و آله وسلم قیام کردند و با خشونت و سرسختی به مقابله با او برخاستند، به جز سرور زنان خدیجه جایی نبود که او پشت خود را به آن محکم کند و از رنج خود بکاهد.

ابن اسحاق روایت کرده است که رسول خدا صلی الله علیه و آله وسلم هرگاه کلام ناخوشایندی می شنید و محزون می گردید، به خدیجه مراجعه می کرد، خدای متعال به وسیله خدیجه - آن بانوی بزرگوار - سختی ها را بر او آسان و او را مطمئن می کرد، رنجش را تخفیف می داد، او را تصدیق می نمود، امر مردم را بر او سبک می شمرد، در حمل بار زندگی به او کمک می کرد و همیشه بر این منوال بود تا به پروردگارش پیوست.(1)

حضرت خدیجه در مراقبت از پیامبر صلی الله علیه و آله وسلم و مهربانی و عطوفت به او می کوشید و آنچه از دشمنی و استهزاء از وحشیان قریش و سفیهان آنان می دید؛ پیامبر صلی الله علیه و آله وسلم را دلداری داده و آن را سبک جلوه می داد.

از الطاف خدای متعال بر بنده و رسولش محمد صلی الله علیه و آله وسلم این است که به این فاضله مطهره بر او منت نهاد که به خدای متعال یگانه ایمان آورد و رسولش را در زمانی تصدیق کرد که مکه مملو از کفر و الحاد بود و سایه ای در آن جز برای بت و بت پرستی نبود. او در آن هنگام از روی تدبر و آگاهی به