ام المومنین حضرت خدیجه سلام الله علیها صفحه 42

کنیه آن حضرت(س)

«ام ابیها» و «ام الحسنین» کنیه های حضرت فاطمه زهرا سلام الله علیها هستند.

از زیباترین کنیه ها، کنیه ی «ام ابیها» برای اوست و آن به خاطر مهربانی و دلسوزی او بر پدرش بود. در همه وقت مراقب او بود و اگر او را غمناک می دید، محزون و غمین می گشت و اگر او را خرسند می دید، خوشحال می شد. مورخین از محبت زیاد پیامبر صلی الله علیه و آله وسلم و او روایت کرده اند که هرگاه از سفر می آمد، اول بر او وارد می شد و اگر پیامبر از غزوه ای می آمد، فاطمه سلام الله علیها به استقبال او می رفت و صورت و چشم پدر را می بوسید. یک بار پیامبر صلی الله علیه و آله وسلم آمد و فاطمه را گریان دید. فرمود: چرا گریه می کنی؟ گفت: دیدم رنگت پریده است؛ پیامبر صلی الله علیه و آله وسلم ترس او را آرامش بخشید و به او فرمود: خدای عزّوجلّ پدرت را به امری مبعوث کرده که هیچ خانه گلی و مویی در روی زمین باقی نمی ماند جز این که در آن عزت یا ذلت وارد می شود و می رسد به هر کجا که شب می رسد.(1)

معنی حدیث این است که عزت برای آن کسی ست که به پیامبر صلی الله علیه و آله وسلم ایمان بیاورد و خواری برای کسی است که آن را انکار کند و به رسالت او کافر شود. پاره ی تن رسول خدا صلی الله علیه و آله وسلم شیفته ی حب پدر بود و چون به فردوس اعلی منتقل شد، قلبش به درد آمد و طوفان حزن و اندوه بر او روی آورد.

«ام الحسنین» لقب دیگر حضرت است، به معنای مادر دو نوه رسول الله (حسن و حسین علیهم السلام ) که سرور جوانان اهل بهشت هستند.