ام المومنین حضرت خدیجه سلام الله علیها صفحه 71

خاک و سنگ می ریختند و ام المؤمنین خدیجه از او استقبال می کرد و جراحات او را مرهم می نهاد و لباسش را می شست و اقدام و ثبات را در او برمی انگیخت.

پیامبر صلی الله علیه و آله وسلم از بازی و آزار کودکان بر او رنج می برد امّا با ایشان مدارا می کرد وهمواره مردم را به سمت دین الهی فرا می خواند.

2- متهم کردن آن حضرت صلی الله علیه و آله وسلم به جنون

از اقداماتی که قریش درباره ی پیامبر صلی الله علیه و آله وسلم در پیش گرفت، متهم کردن او به جنون بود و آن به خاطر برگرداندن مردم از او و بازداشتن مردم از شنیدن حدیث او که جذب جان می شد و عقل را جلا می داد، بود. او را به جنون متهم می کردند در حالی که عقل مدبر انسانیت بود و مغز متفکری که تمام امورات انسان را درمان می کرد و برای آن راه حل های قاطع ارائه می داد و آیه ی کریمه درباره ی آن وحشیان نازل شد که قول خدای متعال می فرماید:

﴿وَإِن یَکَادُ الَّذِینَ کَفَرُوا لَیُزْلِقُونَکَ بِأَبْصَارِهِمْ لَمَّا سَمِعُوا الذِّکْرَ وَ یَقُولُونَ إِنَّهُ لَمَجْنُونٌ * وَ مَا هُوَ إِلاَّ ذِکْرٌ لِلْعَالَمِینَ﴾؛(1) همانا کسانی که کافر شدند، وقتی که قرآن را شنیدند، نزدیک بود تو را با چشمان خود از جای برکنند و آنان می گویند او دیوانه است و حال آن که قرآن جز تذکری برای جهانیان نیست.

مشرکان ناکام ماندند و دعوت مبارک آن حضرت چون نور، ملل عالم و امت های زمین را فراگرفت و آن، عقل را شفاف و هدایت می کند.