زن در تفسیر نمونه صفحه 332

لباس وسینه اش ریخته! (سخت ناراحت شد) با خود گفت: به خدا سوگند خدمت پیامبر می روم واین ماجرا را بازگو می کنم. هنگامی که چشم رسول خدا صلی الله علیه و آله به او افتاد فرمود چه شده است؟

جوان ماجرا را نقل کرد. در این هنگام جبرئیل، پیک وحی خدا، نازل شد وآیه فوق را آورد (قُلْ لِلْمُوْمِنِینَ یَغُضُّوا مِنْ أَبْصَارِهِمْ...).(1)

تفسیر: مبارزه با چشم چرانی وترک حجاب

پیش از این هم گفته ایم که این سوره در حقیقت سوره عفّت، پاکدامنی وپاکسازی از انحرافات جنسی است وبحث های مختلف آن از این نظر انسجام روشنی دارد. آیات مورد بحث هم که احکام نگاه کردن، چشم چرانی وحجاب را بیان می دارد کاملاً به این امر مربوط است ونیز ارتباط این بحث با بحث های مربوط به اتّهامات ناموسی بر کسی مخفی نیست.

نخست می گوید: «به مؤمنان بگو: چشم های خود را (از نگاه کردن به زنان نامحرم وآنچه نظر افکندن بر آن حرام است) فرو گیرند، ودامان خود را حفظ کنند» (قُلْ لِلْمُوْمِنِینَ یَغُضُّوا مِنْ أَبْصَارِهِمْ وَ یَحْفَظُوا فُرُوجَهُمْ).

«یَغُضّوا» از مادّه «غضّ» (بر وزن خزّ) در اصل به معنی کم کردن ونقصان است ودر بسیاری از موارد در کوتاه کردن صدا یا کم کردن نگاه گفته می شود.

بنابراین آیه نمی گوید مؤمنان باید چشمانشان را فرو بندند، بلکه می گوید باید نگاه خود را کم وکوتاه کنند. و این تعبیر لطیفی است به این منظور که اگر انسان به راستی هنگامی که با زن نامحرمی روبه رو می شود بخواهد چشم خود را کاملاً ببندد ادامه راه رفتن ومانند آن برای او ممکن نیست، امّا اگر نگاه را از صورت واندام او برگیرد وچشم خود را پایین اندازد، گویی از نگاه خویش کاسته وآن صحنه ای را که ممنوع است از منطقه دید خود به کلّی حذف کرده است.