زن در تفسیر نمونه صفحه 370

می گوید: «این احکام حدود ومرزهای الهی است وکسانی که با آن به مخالفت برخیزند وکافر شوند عذابی دردناک دارند» (وَ تِلْکَ حُدُودُ اللَّهِ وَلِلْکَافِرِینَ عَذَابٌ أَلِیمٌ).

باید توجّه داشت که واژه «کفر» معانی مختلفی دارد که یکی از آنها کفر عملی

یعنی معصیت وگناه است ودر آیه مورد بحث همین معنی اراده شده، همان گونه

که در آیه97 سوره آل عمران در مورد کسانی که فریضه حج را به جا نمی آورند، می فرماید: (وَلِلَّهِ عَلَی النَّاسِ حِجُّالْبَیْتِ مَنِاسْتَطَاعَ إِلَیْهِ سَبِیلاً وَ مَنْ کَفَرَ فَإِنَّ اللَّهَ غَنِیٌّ عَنِ الْعَالَمِینَ) «بر مردم لازم است آنها که استطاعت دارند برای خدا آهنگ خانه او کنند وهر کس کفر ورزد (وحج را ترک کند) به خود ستم کرده، چرا که خداوند از همه جهانیان بی نیاز است».

«حَدّ» به معنی چیزی است که میان دو شیء مانع گردد، لذا به مرزهای کشورها «حدود» گفته می شود وقوانین الهی را ازاین رو «حدود الهی» می گویند که عبور از آن مجاز نیست.(1)

قسمتی از احکام ظهار

1. «ظهار» که در دو آیه از قرآن مجید (آیه مورد بحث وآیه 4 سوره احزاب) به آن اشاره شده، از کارهای زشت عصر جاهلیّت بود که مرد هنگامی که از همسرش ناراحت می شد، برای اینکه او را در مضیقه وفشار قرار دهد می گفت: «أنتِ عَلَیَّ کَظَهرِ اُمّی» (تو نسبت به من همچون مادرم هستی)(2) وبه دنبال آن معتقد بودند که آن زن

برای همیشه بر همسرش حرام می شود وحتّی نمی تواند همسر دیگری انتخاب کند وهمچنان بلاتکلیف می ماند. اسلام این موضوع را چنانکه خواندیم محکوم می کند ودستور کفّاره را درباره آن صادر کرده است. بنابراین هرگاه کسی همسرش را ظهار کند، همسرش می تواند با مراجعه به حاکم شرع او را موظّف سازد که یا رسماً از طریق طلاق از او جدا شود یا به زندگی زناشویی بازگردد، امّا پیش از بازگشت باید کفّاره ای