زن در تفسیر نمونه صفحه 636

مسأله ترس از خدا نشان می دهد که این ازدواج به عنوان یک وظیفه صورت گرفته بود که در آن، پیامبر باید به خاطر پروردگار ملاحظات شخصی را کنار بگذارد تا یک هدف مقدّس الهی تأمین شود هر چند به قیمت زخم زبان کوردلان وافسانه بافی های منافقان در زمینه متّهم ساختن پیامبر صلی الله علیه و آله تمام شود. واین بهای سنگینی بود که حضرت در مقابل اطاعت فرمان خدا وشکستن یک سنّت غلط پرداخت وهنوز هم می پردازد.

امّا در طول زندگی رهبران راستین لحظاتی فرا می رسد که باید ایثار وفداکاری کنند وخود را در معرض اتّهام این گونه افراد قرار دهند تا به هدفشان برسند.

آری اگر پیامبر صلی الله علیه و آله هرگز زینب را ندیده ونشناخته بود وهرگز زینب تمایل با ازدواج او نداشت وزید نیز حاضر به طلاق دادن او نبود (قطع نظر از مسأله نبوّت وعصمت)، جای این گفت وگو وتوهّمات بود، ولی با توجّه به نفی همه این شرایط، ساختگی بودن این افسانه ها روشن می شود.

به علاوه تاریخ زندگی پیامبر صلی الله علیه و آله به هیچ وجه نشان نمی دهد که او علاقه وتمایل خاصّی نسبت به زینب داشت، بلکه همچون سایر همسران، وشاید از جهاتی کمتر از بعضی همسران پیامبربوده،واین خودشاهدتاریخی دیگری برنفی آن افسانه هاست.

آخرین سخنی که در اینجا اشاره به آن را لازم می دانیم اینکه ممکن است کسی بگوید: شکستن چنین سنّت غلطی لازم بود، امّا چه ضرورتی داشت که شخص پیامبر اقدام به سنّت شکنی کند می توانست مسأله را به صورت یک قانون بیان نماید ودیگران را تشویق به گرفتن همسر مطلّقه پسرخوانده خود کند.

ولی باید توجّه داشت گاهی یک سنّت جاهلی وغلط مخصوصاً مربوط به ازدواج با افرادی که از نظر ظاهری دون شأن انسان هستند با سخن امکان پذیر نیست، ومردم می گویند اگر این کار خوب بود چرا خود او انجام نداد؟ چرا او با همسر برده آزادشده ای ازدواج نکرد؟چرااوباهمسرمطلّقه پسرخوانده اش عقدهمسری نبست؟

در این گونه موارد یک نمونه عملی به همه این چراها پایان می دهد وبه طور قاطع آن سنّت غلط شکسته می شود. گذشته از اینکه نفس این عمل یک نوع ایثار وفداکاری بود (ر.ک: ج 17، ص 338 - 351).