زن در تفسیر نمونه صفحه 658

سخن نیز ایذاءِ دیگری بود، ولی به هر حال مفهوم آیه عام است وهرگونه اذیّت وآزار را شامل می شود.

سرانجام ششمین وآخرین حکم را در زمینه حرمت ازدواج با همسران پیامبر بعد از او چنین بیان می کند: «شما هرگز حق ندارید که همسران او را بعد از او به همسری خویش درآورید که این کار در نزد خدا (گناهی) بزرگ است» (وَ لاَ أَنْ تَنْکِحُوا أَزْوَاجَهُ مِنْ بَعْدِهِ أَبَدًا إِنَّ ذلِکُمْ کَانَ عِنْدَ اللَّهِ عَظِیمًا).

در اینجا پرسشی پیش می آید که چگونه خداوند همسران پیامبر را که بعضی هنگام وفات او نسبتاً جوان بودند از حقّ انتخاب همسر محروم ساخته است؟

پاسخ این پرسش با توجّه به فلسفه این تحریم روشن است، زیرا اوّلاً چنانکه از شأن نزول آیه دانستیم، برخی به عنوان انتقام جویی وتوهین به ساحت مقدّس پیامبر صلی الله علیه و آله چنین تصمیمی را گرفته بودند واز این راه می خواستند ضربه ای بر حیثیّت آن حضرت وارد کنند.

ثانیاً اگر این مسأله مجاز بود جمعی به عنوان اینکه همسر پیامبر صلی الله علیه و آله را بعد از او در اختیار خود گرفته اند ممکن بود این کار را وسیله سوءِاستفاده قرار دهند، وبه این بهانه موقعیّت اجتماعی برای خویش دست وپا کنند، یا به عنوان اینکه آگاهی خاص از درون خانه پیامبر صلی الله علیه و آله وتعلیمات ومکتب او دارند به تحریف اسلام پردازند، یا منافقین مطالبی را از این طریق در میان مردم نشر دهند که مخالف مقام پیامبر صلی الله علیه و آله باشد - دقّت کنید.

این خطر هنگامی ملموس تر می شود که بدانیم گروهی خود را برای این کار آماده ساخته بودند، بعضی آن را به زبان آورده وبعضی شاید تنها در دل داشتند.

از جمله کسانی را که برخی مفسّران اهل سنّت در اینجا نام برده اند طلحه است.(1)

خداوندی که بر اسرار نهان وآشکار آگاه است، برای بر هم زدن این توطئه زشت یک حکم قاطع صادر فرمود وجلوی این امور را به کلّی گرفت، وبرای تحکیم پایه های آن به همسران پیامبر صلی الله علیه و آله لقب «امّالمؤمنین» داد تا بدانند ازدواج با آنها همچون ازدواج با مادر خویش است.