تار و پود عاشقی : چگونگی تعامل همسران با یکدیگر، خانواده ها، خویشاوندان و دوستان صفحه 187

صمیمیت و جدّیت

صمیمیت نباید باعث شود که زندگی را رها کنیم یا خودمان را براساس نظر دیگری فدا کنیم یا اجازه دهیم همسر یا فرزندانمان هرکاری که می خواهند، انجام دهند. بعضی ها ممکن است از این صمیمیت سوءاستفاده کنند؛ بنابراین باید مراقب بود.

بااینکه در زندگی اصل بر صمیمیت است، جایی که انسان می بیند از صمیمیتش سوءاستفاده می شود یا شخصیتش به بازی گرفته می شود یا رفتار دیگران با بی اعتنایی و بی احترامی همراه است، باید با جدّیت برخورد کند. منظور از جدیت، عصبانیت و تندی کردن و دعوا و درگیری نیست؛ بلکه به معنای رفتارهایی است که پیام متفاوتی را منتقل می کند و فرد را از صمیمت بیشتر منع می کند؛ مانند آنکه لبخند همیشگی مان را به طور موقت حذف کنیم.

کسی که همیشه با همسرش، با علاقه و لبخند و نشاط برخورد می کند، آن چنان او را اسیر مِهر خود کرده است که کافی است در مواقع لزوم، لبخند همیشگی را بر لب نداشته باشد یا اینکه در چهره اش ناراحتی نمایان شود. این حالت، بیشتر از هر رفتار دیگری اثر خواهد گذاشت؛ البته تکرار هشدارها و ناراحتی ها، اثر آن ها را کم خواهد کرد و بُروز ناراحتی تا زمانی مؤثر است که فقط در مواقع خاص صورت گیرد. ازطرفِ دیگر، کسی که قبلاً پیام دلخوریِ خود را با فریاد و عصبانیت منتقل کرده است، نباید انتظار داشته باشد همسرش دفعۀ بعد، فقط با اخم و سرسنگین بودن او، پیام ناراحت بودنش را دریافت کند؛ پس باید مراقب باشیم که نه در تعداد بروز این حالات زیاده روی کنیم و نه در شدت بروزشان.