تار و پود عاشقی : چگونگی تعامل همسران با یکدیگر، خانواده ها، خویشاوندان و دوستان صفحه 99

این پیوند عاطفی، زندگی شیرین نمی شود. بی اعتنایی به فامیل همسر یا بی حرمتی و عیب جویی به آن ها، بذر فتنه را در دل می کارد و میوۀ تلخ آن، اختلافات، قهرها و جدایی ها و... و تلخی در زندگی است؛ بنابراین باید بنا را بر حفظ احترام متقابل، تقویت روابط فامیلی، صمیمت و محبت بین افراد دو فامیل و رفت وآمدهای خانوادگی گذاشت و هرچه بیشتر، رشته های الفت را قوی تر ساخت.(1)

سازگاری به معنای انفعال همه جانبه نیست؛ بلکه در سازگاری، انسان ضمن اینکه خود را با خانواده هماهنگ می کند، از رفتارهای غلط آن ها تأثیر نمی پذیرد و حتی ممکن است بتواند این رفتارها را تعدیل کند. در هر صورت، انسان باید حدّومرز خود را بشناسد و وارد حریم دیگران نشود. امیرالمؤمنین علی (علیه السلام) فرموده اند: «بهترین ادب آن است که انسان در حدومرز خود بماند و از انداز ۀ خویش تجاوز نکند.»(2)

البته این به معنای نفی تلاش به منظور ارتقای فرهنگ خانوادۀ همسر یا خانوادۀ خود نیست.

تسخیر قلب ها از طریق محبت و خدمت و تدبیر

زن یا مردی که خالصانه در هر موقعیتی، درصدد کمک به اقوام خود یا همسرش برآید و به گونه ای عمل کند که افراد در هنگام مشکلات به تدبیر و کمک او امیدوار باشند، به تعبیر پیامبر اکرم (صلی الله علیه و آله و سلم) در بین خویشان، سَروَری می کند؛ چنان که فرموده اند: «سَیِّدُ الْقَوْمِ خادِمُهُمْ.»(3)

1- حسن صدری مازندرانی، هنر همسرداری:اخلاق در دانشگاه منزل، ص269.
2- عبدالواحدبن محمد تمیمی آمدی، غرر الحکم و درر الکلم، ص233.
3- محمدبن علی بن بابویه قمی (شیخ صدوق)، کتاب من لایحضره الفقیه، ج4، ص378.