- مقدمه 1
- واژه و تاریخچه شطرنج 5
- اشاره 5
- واژه شطرنج 7
- تاریخچه ی پیدایش شطرنج 8
- تاریخ شطرنج در اسلام 9
- ساسانیان 9
- شطرنج از دیدگاه قرآن کریم 13
- شطرنج از دیدگاه روایات 19
- حکم بازی با شطرنج 31
- شطرنج از دیدگاه شطرنج بازان 33
- روان شناسی شطرنج 35
- عاقبت شطرنج باز 38
- از راه برهان و منطق (شکل اول) 43
- حرام بودن شطرنج 43
- شطرنج در زمان قدیم و جدید 45
- احادیث شطرنج به زمان ما هم ارتباط دارد 47
- احکام مربوط به قمار 49
- فتاوی مراجع تقلید درباره ی شطرنج 53
- فتوای امام خمینی (ره) درباره ی شطرنج 57
- پاسخ امام1 به دو سؤال فقهی 58
- رنج شطرنج 62
- نتیجه ی بحث 65
ص:51
گذشته از احادیث وارده و اجماع علمای امامیه به حرمت مسکرات و قمار می توان برهان منطقی بر حرمت این دو اقامه نمود؛ بدین تقریر که از آیه ی مذکور بدست آید که خمر و میسر اثم می باشد(1) و در آیه ی دیگر سوره ی اعراف(2) خداوند تبارک و تعالی می فرماید: «قل انما حرم ربی الفواحش ما ظهر منها و ما بطن و الاثم»
ای پیغمبر بگو: خداوند تنها اعمال زشت را چه آشکار باشد چه پنهان حرام کرده است و همچنین اثم را.
از مجموع این دو آیه برهان شکل اول تشکیل می شود:
صغرای قضیه: «ان فی الخمر و المیسر اثم»
کبرای قضیه: «کل ما فیه ان اثم حرام»
نتیجه: «فالخمر و المیسر حرام».
بدرستی که خمر و قمار اثم است و هر چه در آن اثم باشد حرام است پس خمر و قمار حرام است.
این بیان مقتبس از فرمایش حضرت امام کاظم (ع) است به مهدی عباسی که سؤال از حرمت خمر نموده بود. پس از جواب حضرت، مهدی به علی بن یقطین می گوید: هذا والله فتوی هاشمیه.(3)