رساله احکام برای جوانان صفحه 66

باشد، باید به ترتیب بخواند.

مسأله 305- کسی که می‌داند نماز قضا دارد، ولی شماره آنها را نمی‌داند؛ مثلًا نمی‌داند چهارتا بوده یا پنج‌تا، چنانچه کمتر را بخواند کافی است.

مسأله 306- اگر شماره آنها را می‌دانسته، ولی اتّفاقاً فراموش کرده است اگر مقدار کمتر را بخواند کفایت می‌کند.

مسأله 307- نماز قضا را با جماعت می‌توان خواند، چه نماز امام جماعت ادا باشد یا قضا، و لازم نیست هر دو، یک نماز را بخوانند، مثلًا اگر نماز قضای صبح را با نماز ظهر یا عصر امام بخواند، اشکال ندارد.

مسأله 308- اگر مسافری که باید نماز را شکسته بخواند، نماز ظهر یا عصر یا عشا، از او قضا شود، باید آن را دو رکعتی بجا آورد، اگرچه در شهر خودش باشد.

مسأله 309- در سفر نمی‌توان روزه گرفت، حتّی روزه قضا، ولی نماز قضا می‌توان بجا آورد.

مسأله 310- اگر در سفر بخواهد نمازهایی را که در غیر سفر قضا شده است بجا آورد، باید نمازهای ظهر و عصر و عشا را چهار رکعتی قضا کند.

مسأله 311- نماز قضا را در هر وقتی می‌توان بجا آورد.

نماز قضای پدر و مادر

مسأله 312- تا انسان زنده است، اگرچه از خواندن نماز خود عاجز باشد، دیگری نمی‌تواند نمازهای او را قضا کند.

مسأله 313- پس از مرگ پدر یا مادر، نماز و روزه‌هایی را که به خاطر عذری بجا نیاورده باشد، بر پسر بزرگتر او واجب است آن نماز و روزه‌ها را قضا کند.

نماز جماعت‌

مقدّمه‌

وحدت امّت اسلامی، از جمله مسائلی است که اسلام، به آن اهمّیّت بسیاری داده است، و برای حفظ و ادامه آن، برنامه‌های ویژه‌ای دارد؛ یکی از آنها نماز جماعت است.

در نماز جماعت، یکی از نمازگزاران که دارای تقوا و عدالت است پیشاپیش جمعیّت می‌ایستد و دیگران در صفوفی منظّم، پشت سر او و هماهنگ با او نماز را بجا می‌آورند.

کسی که در این نمازِ دسته‌جمعی، پیشاپیش جمعیّت می‌ایستد «امام جماعت» است و کسی که پشتِ سر او، در نماز از او پیروی می‌کند «مأموم» است.

اهمّیّت نماز جماعت‌

گذشته از آن‌که در روایات زیادی، برای نماز جماعت، اجر و پاداش بسیاری وارد شده است، با دقّت در مضمون روایات