پرشکوه‌ترین مراسم عبادت و قربانی صفحه 59

ص: 118

نشانه‌گذاری روی حیوانی که به قربانگاه می‌فرستند، همه و همه به طور وضوح و آشکار بهترین دلیل بر این است که هدف از قربانی مصرف صحیح گوشت قربانی آست نه آتش زدن و دفن کردن آن.

آیا قربانی مانند طواف و سعی است؟

آیا در لسان روایات موردی را می‌یابید که شارع دستور داده باشد که قربانی را خارج از منی انجام دهند. آیا قربانی کردن در خارج از منی همچون طواف کردن یا سعی کردن در غیر مکه نیست؟

آیةالله العظمی مکارم به این قیاس چنین پاسخ می‌دهند:

آری موارد متعدد در روایات قربانی یافت می‌شود که قربانی خارج از منی واجب می‌شود بنابراین قربانی از قبیل طواف و سعی نیست که قائم به مکان خاص باشد. به عنوان نمونه:

1- مصدود- کسی که با خود قربانی آورده و او را از ورود به منطقه حرم یا مکه باز داشته‌اند- روایات و فتاوای مشهور فقهای عظام اتفاق دارند که واجب است در همان محلی که او را بازداشته‌اند ذبح کند و از احرام بیرون آید. «1» بنابراین اگر قربانی در غیر منی مانند طواف در غیر مکه بود قربانی ساقط می‌شد، و قربانی کردن خارج از منی جائز نبود. «2»

2- شخصی که قربانی با خود همراه می‌برد اگر در راه خدا از حرکت باز ماند و شخص کسی را نیابد که قربانی را به وی صدقه دهد، باید آن را نحر یا ذبح کند و یادداشتی به روی آن بگذارد که این قربانی است، تا هر کس که بر آن می‌گذرد بداند که این صدقه است اگر بخواهد از گوشت آن بخورد. «3»

این روایات به خوبی دلالت دارد بر اینکه:

1- در موارد ضرورت، جایز است که قربانی را در خارج از منی (و منطقه حرم) ذبح کنند.