بررسی فقهی تلقیح مصنوعی صفحه 138

ص:140

بررسی دلالت روایات

روایات مطرح شده در تلقیح مصنوعی، همگی در مورد اسپرم و تخمک انسان است و در آنها هیچ موردی نداریم که از تخمک حیوان سخن به میان آمده باشد.

به عنوان مثال، روایت:«من أقرّ نطفته فی رحم یحرم علیه» ظهوری بسیار روشن در موردی دارد که دو طرف - یعنی اسپرم و تخمک هر دو - از جنس انسان باشد.

از این روی، کسانی که دلیل حرمت تلقیح را در اینگونه روایات منحصر می کنند، در مورد این صورت از تلقیح، حکم به جواز کرده و می گویند این مورد، از مورد روایات خارج است و بدین ترتیب، به سراغ اصل اولی رفته و در آن اصاله البرائه جاری می شود.

بررسی دلالت آیات

بر اساس توضیحات مشروحی که در مباحث سابق بیان کردیم، اطلاق آیۀ «فمن ابتغی وراء ذلک فأولئک هم العادون» شامل این مورد هم می شود. بدین ترتیب می توان از طریق این استدلال، به حرمت این صورت از تلقیح مصنوعی حکم نمود.

خداوند متعال قبل از این آیه می فرماید:

«الّذِینَ هُمْ لِفُرُوجِهِمْ حَافِظُونَ إِلّا عَلَی أَزْوَاجِهِمْ أَوْ مَا مَلَکَتْ ایْمَانُهُمْ فَإنَّهُمْ غَیْرُ مَلُومِین»(1).