بررسی فقهی تلقیح مصنوعی صفحه 154

ص:156

«أَیُّمَا رَجُلٍ وَقَعَ عَلَی وَلِیدَهِ قَوْمٍ حَرَاماً ثُمَّ اشْتَرَاهَا ثُمَّ ادَّعَی وَلَدَهَا فَإِنَّهُ لا یُوَرَّثُ مِنْهُ شَیْ ءٌ فَإِنَّ رَسُولَ اللَّهِ صلی الله علیه و آله قَالَ: الْوَلَدُ لِلْفِرَاشِ وَ لِلْعَاهِرِ الْحَجَرُ...(1).

هر مردی که با کنیز یک قومی از روی حرام جماع کرد، سپس آن را خرید و مدعی شد که فرزندی که از جاریه به دنیا آمده، از آن اوست، این شخص از آن فرزند ارث نمی برد، زیرا پیامبر اکرم فرمودند: فرزند برای فراش است و برای عاهر سنگ است...

روایتی از کتب اهل سنّت

یکی از روایت های مشهوری که در صحاح اهل سنّت، در این باره نقل شده، به قرار زیر است.

عن عائشه، قالت: کان عتبه بن أبی وقّاص عهد إلی أخیه سعد بن أبی وقّاص أنّ ابن ولیده زمعه منی فأقبضه. قالت:

فلمّا کان عام الفتح أخذه سعد بن أبی وقّاص، و قال: ابن أخی قد عهد إلیّ فیه، فقام عبد بن زمعه، فقال: أخی وابن ولیده أبی ولد علی فراشه، فتساوقا إلی النبی صلی الله علیه و آله فقال سعد: یا رسول اللّه صلی الله علیه و آله ابن أخی کان قد عهد إلیّ فیه، فقال عبد بن زمعه: أخی و ابن ولیده أبی ولد علی فراشه، فقال رسول اللّه صلی الله علیه و آله: «هو لک یا عبد بن زمعه»، ثمَّ قال النبی صلی الله علیه و آله: «الولد للفراش و للعاهر الحجر». ثمَّ قال صلی الله علیه و آله