قاعده ضمان ید صفحه 1

مقدمه

حمد و سپاس خداوندی را که هستی از او معنا گرفت و درود بی پایان بر پیامبران الهی که با شریعت شان عقل را یاری داده و به دستگیری بشر پرداختند؛ به ویژه بر خاتم رسولان محمّد بن عبداللّه و خاندان گرامی اش علیهم السلام که تکمیل دین و تتمیم نعمت هدایت به آنان محقّق شد.

به امید آن روز که هدایتشان بر عرصه ی گیتی سایه گسترده و حکومت عدل جهانی مهدی «عجل اللّه تعالی فرجه الشریف» که موعود همه انبیاست، عالم را فرا گیرد.

میدان علم را گستره ای است بی پایان که تلاش اندیشمندان پیشین اگرچه به کمک آیندگان آمده، ولی هرگز آنان را بی نیاز نکرده است. و در این میان، علم فقه از گستره خاصی برخوردار است؛ زیرا، هیچ واقعه و عملی از اعمال مربوط به بشر نیست مگر آن که محکوم به حکمی از احکام الهی است و چه بسا پیشینیان از بیان حکم برخی از آن ها غفلت ورزیده، و یا در بیان آن به خطا رفته، و یا از وقایعی است که پیشینه ای نداشته؛ از این رو، بر عهده ی فقیهان هر عصر است که افزون بر بررسی فتاوای گذشتگان، احکام موضوعات مربوط به زمان خود را تبیین نمایند؛ و در این راستا، آن چه به کار فقیه می آید، بهره گیری از اصول و کلیّاتی است که در دین مبین اسلام