احکام حقوقی از دیدگاه قرآن و حدیث صفحه 106

خانه حبس كنيد، و اين آيه مي‌فرمايد: «اگر توبه كردند رهاشان كنيد، به ناچار بايد گفت: منظــور از دســت بـرداشتن از آن دو، دسـت بـرداري از كتــك و شكنجه آن دو است، نــه از حبـس كـه حبـس به حال خود باقي است.

و آنچه سزاوار و صحيح است كه در باره معناي آيه گفته شود ـ البته با در نظر داشتن ظاهري كه از دو آيه به ذهن خطور مي‌كند و قرائني كه گفتار دو آيه محفوف به آن‌هاست، و نيز با در نظر گرفتن اشكال‌هائي كه در معنا كردن مفسرين بود ـ و خدا

رفع شكنجه با توبه،و ادامه حبس زن در خانه (267)

داناتر است ـ اين است كه آيه شريفه متضمن حكم زناي زنان شوهردار است، به دليل ايـن كه در آيه شـريفه تنها نام زنان را برده است.

خواهي گفت: اگر منظور اين بوده باشد بايد مي‌فرمود: «مِنْ زَوْجاتِكُمْ،» چرا فرمود: «مِنْ نِسآئِكُمْ،» جوابش اين است كه اطلاق كلمه «نِساء» بر معناي همسران شايع است، آن هم مخصوصا در جائي كه اين كلمه اضافه شود به ضمير مردان، و به صورت «نساءكم» اطلاق گردد، تا چه رسد به جائي كه اضافه نشود مثل آيه: «وَاتُوا النِّسآءَ صَدُقاتِهِنَّ ـ مهريه زنان را بپردازيد،» (4 / نساء) كه مي‌دانيم منظور از زنان همان همسران اسـت، و نيـز مـاننـد آيـه: «مِـنْ نِسـآئِكُـمُ اللاّتـي دَخَلْتُـمْ بِهِـنَّ ـ از آنـان زنانتان كه بـا آن‌هـا نـزديكي كرده‌ايد،» (23 / نساء) كه معلوم است منظور همسران مي‌باشد. (1)

(268) احكام حقوقي

تبديل حكم بازداشت ابد در خانه با حكم سنگسار

و بنابراين حكم اولي و موقت اين گونه زنان اين است كه آنان را در خانه‌ها تحت نظر بگيرند، و سپس اين حكم مبدل شد به حكم سنگسار، و اين نسخ آيه قرآن به وسيله سنت و روايت نيست، چون نسخ عبارت است از اين كه آيه‌اي كه به ظاهرش حكمي دائمي را متضمن است به وسيله آيه‌اي ديگر نسخ گردد، و مسأله مورد بحث ما چنين نيست، زيرا آيه حبس ابد در خانه ظهوري در دائمي بودن حكمش كه ندارد هيچ، بلكه ظهــور در ايــن دارد كه بـه زودي حكمـش مبـدل به حكمـي ديگر مي‌شود، چون