احکام حقوقی از دیدگاه قرآن و حدیث صفحه 120

در تفسير عياشي از امام صادق عليه‌السلام روايت آورده كه شخصي از آن جناب از آيه «وَ اللاّتي يَأْتينَ الْفاحِشَةَ...،» (15 / نساء) اين سؤال كرد حضرتش فرمود: اين آيه نسخ شده، شخص ديگر پرسيد آن روزها كه نسخ نشده بود به چه صورت مورد عمل قرار مي‌گرفت؟ فرمود: به اين صورت كه اگر زني زنا مي‌داد و چهار نفر عليه او شهادت مي‌دادند او را در خانه‌اي حبس مي‌كردند، و با او سخن نمي‌گفتند، و به سخنش گوش

(298) احكام حقوقي

نمي‌دادند، و با او نشست و برخاست نمي‌كردند، تنها آب و طعامش را برايش مي‌بردند، تا بميرد و يا بعدها خدا راه چاره‌اي برايش مقرر سازد، كه ساخت، و آن اين بود كه اگر بي‌شوهر بوده تازيانه‌اش بزنند، و اگر شوهردار بوده سنگسار شود، شخصي پرسيد: معناي آيه: «وَ اللَّذانِ يَأْتِيانِها مِنْكُمْ،» چيست؟ فرمود: معنايش اين است كه اگر دختر بكر همين عمل زشتي را كه اگر بيوه زن مرتكب آن مي‌شد به آن گرفتاري مبتلا مي‌گشت مرتكب شود، بايد شكنجه شود، آن‌گاه در پاسخ سؤال از معناي شكنجه فرمود: يعني حبس مي‌شود تا آخر حديث... .(1)

در تهذيب به سند خود از غياث بن ابراهيم از جعفر از پدرش از اميرالمؤمنين روايت

روايات وارده در باب مجازات زناكاران (299)

كرده كه در ذيل جمله «وَ لاتَأْخُذْكُمْ بِهِما رَأْفَةٌ في دينِ اللّهِ،» فرمود: مقصود از «دينِ اللّهِ،» اقامه حدود خدا است و در ذيل جمله «وَ لْيَشْهَدْ عَذابَهُما طائِفَةٌ مِنَ الْمُؤْمِنينَ،» فرمود: «طائِفَة،» يك نفر را هم شامل مي‌شود.

و در كافي به سند خود از محمد بن سالم از امام ابي جعفر عليه‌السلام روايت كرده كه در ضمن حديثي فرمود آيه «اَلزّاني لا يَنْكِحُ اِلاّ زانِيَةً اَوْ مُشْرِكَةً...،» در مدينه نازل شد، و در اين آيه خداي تعالي زناكار از زن و مرد را مؤمن نناميد، و هيچ اهل علمي شك ندارد كه رسول خدا صلي‌الله‌عليه‌و‌آله فرمود: «زناكار در حالي كه زنا مي‌كند مؤمن نيست، و دزد هم در حالي كه دزدي مي‌كند مؤمن نيست، چون اين گونه افراد وقتي به چنين عملي دست مي‌زنند ايمــان از وجـودشـان كنده مي‌شـــود، آن طــور كه پيــراهــن از تـن كنـده مي‌شــود. و در همان كتاب به سند خود از زراره روايت كرده كه گفت: از امام صادق عليه‌السلام از معناي

(300) احكام حقوقي