احکام حقوقی از دیدگاه قرآن و حدیث صفحه 124

و اما اين كه فرمود: «اَوْ تُقَطَّعَ اَيْديهِمْ وَ اَرْجُلُهُمْ مِنْ خِلافٍ،» منظور از قطع «ايدي» و «اَرْجُل» از خلاف اين است كه هر يك از دست و پاي مجرم از طرف مخالف آن ديگر قطع شود، مثلاً اگر دست راست او را قطع كردند پاي چپش را قطع كنند و اين خود قرينه است

كشتن، دار زدن و قطع دست و پا برخلاف هم (309)

بر اين كه مـراد از قطـع «اَيْـدي» و «اَرْجُـل» قطـع بعضـي از دست و پا است، نه همه آن، يعني مــراد قطـع يك دست و يك پا است نه هر دو، چون اگر مراد قطع هر دو بود ديگر مراعات خلاف معنـا نـداشت. (1)

تبعيد و نفي بلد

مراد از نفي در جمله «اَوْ يُنْفَوْا مِنَ الاَْرْضِ،» طرد كردن و غايب كردن مجرم است كه در سنت تفسير شده به خارج كردن او از وطنش به شهري ديگر، و در اين آيه بحث‌هاي

1- الميـــــــــــزان ج 5 ، ص 534 .

(310) احكام حقوقي

ديگري است كه چون مربوط به فقه است، بـايـد به كتـب فقهــي مــراجعــه نمــود. (1)

مجازات اخروي: عذاب عظيم

«ذلِكَ لَهُمْ خِزْيٌ فِي الدُّنْيا وَ لَهُمْ فِي الاْخِرَةِ عَذابٌ عَظيمٌ،» بعضي از مفسرين به اين جمله استدلال كرده‌اند به اين كه صرف جاري كردن حد الهي كه يا قتل است و يا به دار آويختن و يا قطع دست و پا و يا نفي بلد، باعث نمي‌شود كه عذاب آخرتي مجرم بر طرف شود و اين استدلال تا حدودي حق است. (2)

1- الميزان ج 5 ، ص 534 .
2- الميزان ج 5 ، ص 534 .