احکام حقوقی از دیدگاه قرآن و حدیث صفحه 22

راه خدا چه مشقت‌هايي تحمل مي‌كند، و چگونه در جنگ‌ها حاضر شده، آن‌طور كه بايد جهاد مي‌كند، شما نيز بايد از او پيروي كنيد!

در جملـه «لِمَـنْ كـانَ يَـرْجُـوا اللّهَ وَ الْيَوْمَ الاْخِرَ وَ ذَكَرَ اللّهَ كَثيرا،» تـأسـي بـه رسـول خدا صلي‌الله‌عليه‌و‌آله صفت حميده و پاكيزه‌اي است كه هر كسي كه مؤمن ناميده شود بدان متصف نمي‌شود، بلكه كساني به اين صفت پسنديده متصف مي‌شوند كه متصف به حقيقت ايمان باشند، و معلوم است كه چنين كساني اميدشان همه به خدا است، و هدف و همشان همه و همه خانه آخرت است، چون دل در گرو خدا دارند، و به زندگي آخرت اهميت مي‌دهند و در نتيجه عمل صالح مي‌كنند، و با اين حال بسيار به ياد خدا مي‌باشند و هرگز از پروردگار خود غافل نمي‌مانند، و نتيجــه ايـن تــوجـه دائمـي تأسي به رسـول خـدا صلي‌الله‌عليه‌و‌آله اسـت، در گفتـــار و كــردار !(1)

(50) احكام حقوقي

امر به ترفيـع ايمان بـاتقـوي و اطاعت از رسول

«يا اَيُّهَا اَلَّذينَ امَنُوا اتَّقُوا اللّهَ وَ امِنُوا بِرَسُولِهِ يُؤْتِكُمْ كِفْلَيْنِ مِنْ رَحْمَتِهِ وَ يَجْعَــلْ لَكُــمْ نُــورا تَمْشُــونَ بِــهِ وَ يَغْفِــرْ لَكُــمْ وَ اللّــهُ غَفُــورٌ رَحيــمٌ!»

«اي كساني كه ايمان آورده‌ايد، به اين پايه از ايمان اكتفا نكنيد، تقواي خدا را پيشـه كنيـد، و بـه رسـول او ايمــان بياوريد، تا دوبهره از رحمت خود را به شما بدهد، و برايتان نوري قرار دهد كه با آن زندگي كنيد، و شما را بيامرزد و خدا آمرزگار و رحيم است.» (28 / حديد)

امر به ترفيع ايمان باتقوي و اطاعت از رسول (51)

در اين آيه كساني را كه ايمان آورده‌اند امر مي‌كند به تقوا و به ايمان به رسول، با اين كه اين اشخاص دعوت ديني را پذيرفته‌اند، و قهرا به خدا و نيز به رسول ايمان آورده‌اند، پس همين امر مجدد به ايمان به رسول دليل بر اين است كه مراد از اين ايمان، پيروي كامل و اطاعت تام از رسول است، چه اين كه امر و نهي رسول مربوط به حكمي از احكـام شـرع بـاشـد، و چـه اعمـال ولايتـي بـاشـد كه آن جنـاب بر امور امت دارد.

پس ايماني كه در آيه مورد بحث بدان امر شده ايماني است بعد از ايمان، و مرتبه‌اي است از ايمان، بالاتر از مرتبه‌اي كه قبلاً داشتند و تخلف از آثارش ممكن بود، مرتبه‌اي است كه به خاطر اين كه قوي است اثرش از آن تخلف نمي‌كند، و به همين مناسبت فرمود: «يُؤْتِكُمْ كِفْلَيْنِ مِنْ رَحْمَتِهِ،» و كفل به معناي حظ و نصيب است پس كسي كه داراي اين مــرتبــه بــالاي از ايمــان بـاشـد ثــوابـي روي ثواب دارد، همچنان كه ايماني روي ايمان دارد.