احکام حقوقی از دیدگاه قرآن و حدیث صفحه 60

بسـط اختـلاف طبقـاتي در رژيـم‌هـاي دموكراسي

يكي ديگر از تفاوت‌ها كه بين رژيم‌هاي به اصطلاح دموكراسي و بين رژيم حكومت

بسط اختلاف طبقاتي در رژيم‌هاي دموكراسي (151)

اسلامي هست اين است كه تا آن جا كه تاريخ نشان داده و خود ما به چشم مي‌بينيم، هيچ يك از اين رژيم‌هاي غير اسلامي خالي از اختلاف فاحش طبقاتي نيست، جامعه اين رژيم‌ها را، دو طبقه تشكيل مي‌دهد، يكي طبقه مرفه و ثروتمند و صاحب جاه و مقام، و طبقه ديگر فقير و بينوا و دور از مقام و جاه و اين اختلاف طبقاتي بالاخره منجر به فساد مي‌گردد، براي اين كه فساد لازمه اختلاف طبقاتي است، اما در رژيم حكومتي و اجتماعي اسلام افراد اجتماع همه نظير هم مي‌باشند، چنين نيست كه بعضي بر بعضي ديگر برتري و تفاخر نمايند، تنها تفاوتي كه بين مسلمين هست همان تفاوتي است كه قريحه و استعداد اقتضاي آن را دارد و از آن ساكت نيست و آن تنها و تنها تقوا است كه زمام آن به دست خداي تعالي است نه به دست مردم، و اين خداي تعالي است كه مي‌فرمايد:

(152) احكام حقوقي

ـ «يااَيُّهَاالنّاسُ اِنّاخَلَقْناكُمْ مِنْ‌ذَكَرٍ وَ اُنْثي وَجَعَلْناكُمْ شُعُوبا وَ قَبائِلَ لِتَعارَفُوا اِنَّ اَكْرَمَكُمْ عِنْدَاللّهِ اَتْقيكُمْ... .» (13 / حجرات)

ـ «فَــــاسْتَبِقُــــــوا الْخَيْـــــــــــراتِ!» (148 / بقره)

و با اين حساب در نظام اجتماعي اسلام بين حاكم و محكوم، امير و مأمور، رئيس و مرئوس، حر و برده، مرد و زن، غني و فقير، صغير و كبير و...، هيچ فرقي نيست، يعني از نظر جريان قانوني ديني در حقشان، برابرند و هــم‌چنيــن از جهت نبود تفاضل و فاصله در شؤون اجتماعي در يك سطح و در يك افقند، دليلش هم سيره نبي‌اكرم صلي‌الله‌عليه‌و‌آله اســت كــه تحيـــت و ســـلام بر صــاحب آن سيــره بــاد !

بسط اختلافات طبقاتي در رژيم‌هاي دموكراسي (153)