احکام حقوقی از دیدگاه قرآن و حدیث صفحه 62

ثالثا: بـايــد احكـام را بــدون كـم و زيـاد حفــظ نمـايـد.

رابعا: در مواردي كه حكمي از احكام الهي نيست (از قبيل حوادثي كه در زمان‌هاي مختلــف يا مكـان‌هـاي مختلـف پيـش مي‌آيـد،) با مشـورت عقـلاي قـوم تصميم بگيرند كه بيانش گذشت، دليل بر همه آن‌ها آيات راجع به ولايت رسول خدا صلي‌الله‌عليه‌و‌آله اســت، بــه اضــافــه آيــه شــريفــه زيــر كــه مي‌فـرمـايد:

(156) احكام حقوقي

«لَقَدْ كانَ لَكُمْ في رَسُولِ اللّهِ اُسْوَةٌ حَسَنَة.» (21 / سجده)(1)

بحثـي در لـزوم معصـوم بـودن جـانشيـن رسـول‌اللّه صلي‌الله‌عليه‌و‌آله

(اين بحث ادامه مطالبي است كه در قسمت اول همين فصل درباره قوانين مربوط به جانشيني رسول‌اللّه و لزوم معصوم بودن آن‌ها، و اختلاف نظر به وجود آمده بعد از رحلت رسول‌اللّه صلي‌الله‌عليه‌و‌آله گذشت، اينك تتمه موضوع و مباحث مربوط به آنها ادامه مي‌يابد:)

جاي ترديد نيست در اين كه اين اطاعت كه در آيه: «اَطيعُوا اللّهَ وَ اَطيعُوا الرَّسُولَ...،» آمده، اطاعتي است مطلق، و به هيچ قيد و شرطي مقيد و مشروط نشده، و

بحثي‌در لزوم معصوم‌بودن جانشين‌رسول‌اللّه (ص) (157)

اين خود دليل است بر اين كه رسول امر به چيزي و نهي از چيزي نمي‌كند، كه مخالف با حكم خدا در آن چيز باشد، وگرنه واجب كردن خدا اطاعت خودش و اطاعت رسول را تناقضي از ناحيه خداي تعالي مي‌شد، و موافقت تمامي اوامر و نواهي رسول با اوامر و نواهي خداي تعالي جز با عصمت رسول تصور ندارد و محقق نمي‌شود. اين سخن عينا در اولي‌الامر نيز جريان مي‌يابد، چيزي كه هست نيروي عصمت در رسول از آن جا كه حجت‌هايي از جهت عقل و نقل بر آن اقامه شده في حد نفسه و بدون درنظر گرفتن اين آيه امري مسلم است و ظاهرا در اولي‌الامر اين طور نيست، و ممكن است كسي توهم كند كه اولي‌الامري كه نامشان در اين آيه آمده لازم نيست معصوم باشند، و معناي آيه شريفه بدون عصمت اولي‌الامر هم درست مي‌شود؟!