تغییرجنسیت : از منظرفقه و حقوق صفحه 318

دلیل فوق نیز مانند دلیل اول، اصل توارث میان والدین و فرزند (میت) را اثبات می‌کند و با ضمیمه ادله دیگر از روایات اسلامی سهم الارث () برای پدر و سهم الارث () برای مادر ثابت می‌شود.

دلیل سوم: استمرار قرابت نسبی پس از تغییر جنسیت پدر یا مادر

پس از تغییر جنسیت پدر یا مادر، نسبت میان «والدین» و «فرزندان» قطع نمی‌شود، بلکه فرزند عرفاً و شرعاً، فرزند پدر و مادر خویش حساب می‌شود. به مقتضای ثبوت نسب، ارث نیز ثابت است؛ یعنی گویا «نَسَب» به منزله «علت» و «ارث» به منزله «معلول» است، مگر در مواردی که مانع در کار باشد، مانند: قتل، لعان، انکار نسب، کفر؛ و تغییر جنسیت از موانع ارث محسوب نمی‌شود.

صاحب کتاب «جواهر الکلام» در تعریف «نَسَب» می‌گوید:

نسب عبارت است از اتصال از طریق ولادت یکی از دیگر، مانند: «پدر و پسر»، یا این‌که ولادت دو نفر به فرد ثالث منتهی شود، همراه با صدق عرفی نسب به نحو شرعی یا در حکم شرعی. پس متولد از زنا ارث نمی‌برد، به خلاف متولد از شبهه و نکاحِ اهل ملل فاسده.[576]

ظاهر کلام فوق آن است که مسأله نَسَب مورد قبول همه فقیهان اسلامی بوده و هیچ اختلافی در این باره وجود ندارد.[577] بنابراین، تعریف فوق درباره «نَسَب» یا «قرابت نسبی» در بحث ما صادق است؛ یعنی پس از تغییر جنسیتِ پدر و تبدیل وی به زن، از نظر عرفی و شرعی می‌توان گفت: این فرزند از این پدر متولد شده است، مگر این‌که تغییر جنسیت داده و به زن تبدیل شده است. نیز پس از تغییر جنسیت مادر، از نظر عرفی و شرعی می‌توان گفت: این فرزند از این مادر متولد شده است، مگر این‌که تغییر جنسیت داده و به مرد تبدیل شده است.

پرسشی که ممکن است در این جا مطرح شود این است که در وضعیت جدید،