حقوق زندانی و موارد زندان در اسلام صفحه 132

2. حمید بن زیاد، عن الحسن بن محمد بن سماعة، عن غیر واحد، عن أبان بن عثمان، عن زرارة، عن أبی جعفر علیه السّلام قال: … و سألته إن هو سرق بعد قطع الید و الرجل؟ فقال: أستودعه السجن أبدا و أغنی عن الناس شرّه؛ «3»

زراره از امام باقر- علیه السلام- روایت کرد که از آن حضرت پرسیدم: اگر پس از قطع دست و پا، دزدی کرد؟ فرمود: او را به زندان می‌سپارم و مردم را از شرّش آسوده می‌سازم.

شیخ طوسی این حدیث را از کلینی در تهذیب الاحکام آورده است. «4»

مجلسی گفته است: حدیث، مرسل و همانند موثق است. «5»

نظر نگارنده: روایت مرسل است؛ زیرا در سند آن «عن غیر واحد» است که مشخص نیست راوی چه کسی است، مگر بر مبنای استاد ما و دیگران که آن را همانند مستفیض می‌دانند؛ زیرا راوی بیش از یک تن است.

3. عدّة من أصحابنا، عن أحمد بن محمد بن خالد، عن عثمان بن عیسی، عن سماعة بن مهران، قال، قال: إذا أخذ السارق قطعت یده من وسط الکفّ، فإن عاد قطعت رجله من وسط القدم، فإن عاد أستودع السجن، فإن سرق فی السجن قتل؛ «6»

______________________________
(1). مرآة العقول، ج 23، ص 344.
(2). تهذیب الاحکام؛ ج 10، ص 103، ح 19.
(3). کافی، ج 7، ص 222، ح 3؛ نک: علل الشرائع، ج 2، ص 536، ح 2؛ وسائل الشیعة (به نقل از: کافی)، ج 18، ص 492، ح 2؛ بحار الانوار، ج 76، ص 184، ح 12.
(4). ج 10، ص 104، ح 20.
(5). مرآة العقول، ح 23، ص 344؛ ملاذ الاخیار، ج 16، ص 202.
(6). کافی، ج 7، ص 223، ح 8؛ نک: تفسیر عیّاشی، ج 1، ص 318، ح 105؛ بحار الانوار، ج 76، ص 190، ح 36.