حقوق زندانی و موارد زندان در اسلام صفحه 152

2. روی عن أبی سعید المقبری، عن أبیه، قال: حضرت علی بن أبی طالب أتی برجل مقطوع الید و الرجل قد سرق، فقال لأصحابه: ما ترون فی هذا؟ قالوا: اقطعه یا أمیر المؤمنین!

قال: أقتله إذن، و ما علیه القتل، بأیّ شی‌ء یأکل الطعام؟ بأیّ شی‌ء یتوضّأ للصلاة؟ بأیّ شی‌ء یغتسل من جنابته؟ بأیّ شی‌ء یقوم إلی حاجته؟ فردّه إلی السجن أیّاما ثم أخرجه فاستشار أصحابه، فقالوا مثل قولهم الأوّل، و قال لهم مثل ما قال أوّل مرة، فجلده جلدا شدیدا ثم أرسله؛ «3»

______________________________
(1). مائده (5) آیۀ 33.
(2). سنن الکبری، ج 8، ص 274؛ کنز العمّال، ج 5، ص 553، ح 13928؛ محلّی، ج 11، ص 355.
(3). شرح منتهی الارادات، ج 3، ص 374- و گفته است: حکمت و فلسفه زندانی کردن دزد این بوده است که از دزدی

حقوق زندانی و موارد زندان در اسلام، ص: 126

در حضور علی بن ابی طالب بودم، مردی را که یک دست و یک پایش قطع شده و دزدی کرده بود نزد ایشان آوردند به اصحابش فرمود: نظر شما دربارۀ این شخص چیست؟

گفتند: ای امیر مؤمنان! قطع کن. فرمود: در این صورت گویا او را کشته‌ام؛ در حالی که جزای او کشتن نیست. اگر دست دیگر او را ببرم با چه غذا بخورد؟ چگونه برای نماز وضو بگیرد؟ چگونه غسل جنابت کند؟ چگونه قضای حاجت کند؟ چند روزی او را زندانی کرد سپس او را بیرون آورد و باز با اصحاب دربارۀ او مشورت کرد ایشان همان سخن قبل را تکرار کردند و حضرت هم همان جواب قبلی را به ایشان داد آن‌گاه او را تازیانۀ سختی زد و رهایش کرد.

آرای فقیهان شیعه (موافق حبس)