حقوق زندانی و موارد زندان در اسلام صفحه 180

حقوق زندانی و موارد زندان در اسلام، ص: 144

گرچه شیخ طوسی در موردی که مسروق، صغیر باشد، مخالفت کرده است. در هر صورت کسی از فقیهان شیعه قائل به حبس نیست.

روایات

1. محمد بن یحیی، عن محمد بن الحسین، عن حنّان، عن معاویة بن طریف، عن سفیان الثوری، قال: سألت جعفر بن محمد علیهما السّلام عن رجل سرق حرّة فباعها؟ قال، فقال: فیها أربعة حدود: أمّا أوّلها، فسارق تقطع یده، و الثانیة، إن کان وطأها جلد الحدّ، و علی الذی اشتری إن کان وطأها و قد علم، إن کان محصنا رجم، و إن کان غیر محصن جلد الحدّ، و إن کان لم یعلم فلا شی‌ء علیه، و علیها هی، إن کان استکرهها فلا شی‌ء علیها، و إن کانت أطاعته جلدت الحدّ؛ «1»

سفیان ثوری گفت: از امام صادق- علیه السلام- در مورد مردی که زن آزادی را دزدیده و فروخته، پرسیدم. امام فرمود: در اینجا چهار حدّ است: اوّل این که، او دزد است و دستش قطع می‌شود. دوم این که، اگر با آن زن نزدیکی کرده حد می‌خورد و کسی که وی را خریده است اگر با آگاهی از ماجرا، با آن زن مجامعت کرده چنان‌چه محصن (زن‌دار) باشد، سنگسار می‌شود و اگر محصن نباشد حد می‌خورد ولی اگر نمی‌دانسته چیزی بر او نیست و امّا نسبت به خود زن اگر با اجبار و اکراه با او نزدیکی شده چیزی بر او نیست، ولی اگر با کمال میل بدین کار راضی شده باشد، حد می‌خورد.

2. علی بن إبراهیم، عن أبیه، عن النوفلی، عن السکونی، عن أبی عبد اللّه علیه السّلام أنّ أمیر المؤمنین علیه السّلام أتی برجل قد باع حرّا فقطع یده؛ «2»

از امام صادق- علیه السلام- روایت شده که فرمود: شخصی را خدمت حضرت امیر- علیه السلام- آوردند که حرّی را فروخته بود. آن حضرت دست او را برید.